Drużynowy finał tenisa stołowego mężczyzn. Hala Arena Paris Sud. Widownia, w porównaniu z innymi obiektami, niewielka. Ale tenis stołowy wymaga specyficznych warunków. Chiny kontra Szwecja. Pierwszy mecz, gra  deblowa. Ma Long i Wang Chu Qin  przeciwko Karlssonowi i Kallbergowi. Szwedzi grają nadzwyczajnie, Chińczycy lepiej. W setach 2:2. Piąty decydujący, jednak górą Chińczycy. Do gry wychodzą mistrz olimpijski Fan Zengdong i wicemistrz olimpijski Truls Moregard. Swoisty rewanż. To, że do finału olimpijskiego doszedł nie Chińczyk było już sensacją. Teraz w finale drużynowym Szwed będzie chciał pokazać, że można z Chińczykiem wygrać. Gra wspaniale, wygrywa dwa sety. Jednak Chińczyk jest lepszy. Wygrywa 3 sety.

W trzecim spotkaniu drugie rakiety zespołów, Wang i Karlsson. Szwed gra pięknie, obaj grają pięknie, bloki, kontry, finezyjne bekhendy i forhendy. Piłeczka leci z wielką prędkością i niesamowitą rotacją. Kilka razy grają tenis „cyrkowy”, obrony 5 metrów od stołu, ataki z wysokiej piłeczki. Jest fantastycznie.  Karlsson gra wspaniale, ale Wang lepiej! 3:2 dla Wanga. W całym meczu 3:0 dla Chin. Złoty medal w drużynowym turnieju dla Chin! I tak się gra z Chińczykami od lat. Od kiedy tenis stołowy znalazł się w programie igrzysk czyli od roku 1988, dominują w nim gracze z Chin. Od tego czasu Chińczycy zdobyli 32 medale złote, 20 srebrnych i 8 brązowych. Dlaczego Chińczycy dominują w tej dyscyplinie sportu? Ponoć to komunistyczne władze Chin w latach 50-tych XX wieku zdecydowały, że tenis stołowy zostanie sportem narodowym. Chińczycy zaczęli grać w ping ponga. Dziś w ping ponga gra 200 milionów Chińczyków. A jakie są tajniki szkolenia najlepszych? Trenują 7 godzin dziennie i co jeszcze? Taktyka, psychologia, schematy gry. Talent i praca!

Janek W.