Chwila wspomnień – DKS Targówek

Na tyłach teatru „Rampa”, na warszawskim Targówku trwa budowa. Zaglądamy za bramę. Zwały ziemi, wykopy, stosy cegieł i wielki dźwig. Dawny teren boiska piłkarskiego zamieniony na plac budowy nowych obiektów sportowo-kulturalnych. Adres: ulica Kołowa 18.

Dawny adres Dzielnicowego Klubu Sportowego „Targówek”. To tu w starym, wysłużonym budynku mieściła się sala sekcji akrobatycznej. Sympatycy akrobatyki pamiętają dzieje tego klubu, ludzi związanych z tym klubem i ogromne sukcesy sportowe. Klub wychował wielu mistrzów Polski, medalistów mistrzostw świata w trudnej, ale niezwykle widowiskowej dyscyplinie sportu,jaką jest akrobatyka. DKS „Targówek” przez długie lata był wizytówką polskiej akrobatyki, znakomitą reklamą polskiego sportu w Europie i w świecie. Kilka lat temu klub został zlikwidowany. Pod pretekstem nie spłacania długu dokonano swoistej „rozbiórki” zasłużonego klubu. Później okazało się, że klub regularnie płacił zaległości w comiesięcznych ratach.

Teren został przejęty przez spółkę utworzoną na bazie Dzielnicowego Domu Kultury Świt. 

Nad wejściem na teren budowy widnieje szyld: „ArtHouse”. Dawny budynek klubowy dobrze się prezentuje.

 

Odnowiona elewacja  sprawia wrażenie świeżości  i schludności. Na witrynie znowu logo „ARTHOUSE”,a na drzwiach wejściowych grafik zajęć firmy pn. „Akademia Sportu Targówek”. Z grafiku wynika, że trwają zapisy na zajęcia z akrobatyki, skoków na ścieżce i tańca modern jazz. Wszystkie zajęcia rozpoczynają się najwcześniej od godziny 16.30. Jedynie w sobotę w godzinach 12.00-15.00 i w niedzielę, w godzinach 9.00-12.00 odbywa się w tej sali szkolenie zawodnicze. Wygląda na to, że w tygodniu do godziny 16.30 sala jest nieużywana. Oglądamy obiekt o godzinie 13.00 – rzeczywiście obiekt jest zamknięty,

 

W oczy rzuca się plakat informujący, że przewodniczący Rady Dzielnicy, Michał Jamiński i Burmistrz Dzielnicy, Małgorzata Kwiatkowska zapraszają seniorów na gimnastykę. Plakat firmowany jest przez Arthouse  i  DK Świt. To ładna inicjatywa.  

Wokół trwa budowa, choć chyba trochę nieśpiesznie. Ale, w niedalekiej przyszłości, ma być pięknie.  Wierzymy, że tak będzie. Pięknie i sportowo! Wychodzimy za bramę, jeszcze raz spoglądamy za siebie. I co? Tuż za starym siatkowym ogrodzeniem stoi, trochę ukryta wśród drzew, podniszczona tablica, a na niej napis: DKS TARGÓWEK WARSZAWA, rok założenia 1958, 03-536 Warszawa, ul. Kołowa 18.

 

Czerwone litery na białym tle przypominają, że w tym miejscu był i funkcjonował, przez ponad 60 lat, kultowy klub sportowy. Została po nim jedynie tablica. 

 

JW

Życzenia noworoczne

Rok 2024 jest rokiem szczególnym, bowiem uchwałą Sejmu RP został ustanowiony Rokiem Polskich Olimpijczyków, jest to związane ze 100-leciem zdobycia przez polskich sportowców pierwszego medalu olimpijskiego.

Dlatego w Nowym 2024 Roku, mając na uwadze, że jest to rok olimpijski, wszystkim sportowcom, olimpijczykom, trenerom, działaczom i kibicom sportu samych sukcesów w życiu prywatnym oraz na niwie sportowej i zawodowej życzy

 

Warszawsko-Mazowiecka Rada Olimpijska

25-lecie Regionalnej Rady Olimpijskiej w Łodzi

Regionalna Rada Olimpijska w Łodzi ma już 25 lat! Uroczysta gala z tej okazji odbyła się w siedzibie Łódzkiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Wśród gości byli m.in.: wiceprezes PKOl Dariusz Olszewski, przedstawiciele zarządu Towarzystwa Olimpijczyków Polskich, regionalnych rad olimpijskich: dolnośląskiej, kujawsko-pomorskiej, lubuskiej, małopolskiej i warszawsko-mazowieckiej, przewodniczący RM w Łodzi Marcin Gołaszewski, wiceprezydent Łodzi Joanna Skrzydlewska, samorządowcy, przedstawiciele służb mundurowych, świata medycyny, biznesu i oczywiście liczne grono olimpijczyków.

 

Imprezę prowadził wiceprezes RROl w Łodzi Tomasz Rosset. Krótki zarys historii Rady przedstawił prezes Mieczysław Nowicki, a następnie głos zabierali goście. Minutą ciszy uczczono zmarłych olimpijczyków, trenerów i działaczy – członków RROl w Łodzi, zaprezentowano też fragmenty programów z udziałem Lucjana Józefowicza i Jana Kudry, którzy odeszli w tym roku.

 

Medalami RROl uhonorowano twórców Rady oraz osoby zasłużone dla jej działalności. Medal TOP otrzymała Barbara Niemczyk. Podczas Gali podsumowano tegoroczne projekty realizowane we współpracy z Ministerstwem Sportu i Turystyki – „Wielka Olimpijska Lekcja WF”, „Dotknij olimpijskiego medalu”, „Olimpijskie wspomnienia” i „Olimpijskie rajdy, biegi i spacery” oraz zaproszono na „XXXIX Bieg Sylwestrowy”.

 

Po zakończeniu części oficjalnej wspólnie odśpiewano kolędę i podzielono się opłatkiem, a następnie przyszedł czas na długie rozmowy kuluarowe.

 

Warszawsko-Mazowiecką Radę Olimpijską na Gali reprezentowali: Zenon Dagiel, prezes i Jerzy Pietrzyk, wiceprezes.

Dynasy, rok 1897 – Sportowe obiekty starej Warszawy

W tym cyklu prezentujemy obiekty sportowe starej Warszawy. Już nieistniejące, ale wciąż żyjące we wspomnieniach i opowiadanych przez pokolenia historiach, które działy się  w tamtych latach.

W poprzednich odcinkach opowiedzieliśmy owarszawskiej skoczni narciarskiej, wyścigach konnych na Polu Mokotowskim i kultowym basenie „Legii”.

Tym razem snujemy opowieść o „Dynasach”, torze wyścigów kolarskich, ale także miejscu innych wydarzeń sportowych przedwojennych lat. Dziś nie ma śladu po „Dynasach”. A jak było sto lat temu?

Tereny Warszawskiego Towarzystwa Cyklistów, 1897 rok

 

1.

Sto lat temu „Dynasy” tętniły życiem. Tu, na Powiślu skupiało się życie towarzyskie Warszawy. Na „Dynasy” warszawiacy wybierali się nie tylko, aby „skosztować” jazdy na torze kolarskim ale także, aby popływać kajakiem na małym jeziorku zwanym sadzawką, która mieściła się po środku toru. A przede wszystkim obejrzeć wyścigi kolarskie, największą atrakcję tego miejsca. Tor biegł dookoła sadzawki z dwoma wyspami. Wokół toru rozlokowały się budki z kiełbaskami, tu przychodzono na spacery i na randki.

 

Wyścigi odbywały się dwa razy w tygodniu – w niedzielę i środę wieczorem. Na torze bywała śmietanka towarzyska tamtej Warszawy, grono znakomitych aktorów z Jadwigą Smosarską, Adolfem Dymszą czy Kazimierzem Krukowskim, którego imię nosi dziś jedna z pobliskich ulic. Aktorzy pełnili często rolę starterów wyścigów rozgrywanych na torze.

 

„Dynasy” – początkowo ziemny tor kolarski, był w pierwszej połowie ubiegłego wieku jednym z najnowocześniejszych tego typu obiektów sportowych w Europie. W roku 1921 tor został pokryty betonem, sadzawkę zlikwidowano, a w jej miejscu urządzono bieżnię lekkoatletyczną i piłkarskie boisko. Tor miał 385 metrów długości. Cztery lata później tor został przykryty i zyskał drewnianą nawierzchnię. Ale wszystkie te zmiany nie spodobały się warszawiakom. Miejsce straciło dawny charakter, swoisty czar i urok.

                                           

2.

A jakie były początki „Dynasów”? Obiekt został zbudowany w roku 1892 przez założone w roku 1886 Warszawskie Towarzystwo Cyklistów. Cykliści poszukiwali miejsca do kolarskich ćwiczeń. Ich rowery w niczym nie przypominały dzisiejszych. Jeździli na bicyklach, w których przednie koło było większe od tylnego. Pamiętamy to z dawnych filmów czy fotografii. Ówczesne przepisy zabraniały jazdy takimi dziwolągami po warszawskich ulicach, ale za rogatkami miasta już można było zażywać jazdy na bicyklach.  „Dynasy” spełniały ten warunek. Warszawskie Towarzystwo Cyklistów wybudowało więc tu swoją siedzibę i tor kolarski. Tu pojawiali się na bicyklach znani warszawiacy pisarze: Wacław Gąsiorowski, Bolesław Prus i Henryk Sienkiewicz. O „Dynasach” pisano rymowanki i wiersze. Autor podpisany „Krogulec” tak opisywał to miejsce:

 

Było u nas w tej Warszawie

I niedawne to są czasy

Że i kusy pies nie wiedział,

Co za diabeł te Dynasy

Aż cykliści dnia pewnego

Oj sprężyste te chłoptasy

Wykrzyknęli zgodnym chórem

Pokażemy wam Dynasy…

Nazwa Dynasy pochodzi od nazwiska księcia Karla Otto de Nassau Siegen, który stał się właścicielem tych terenów, bo dobrze się wżenił. Jego żoną była Karolina Gozdzka (Sanguszkowa), właścicielka ogromnych włości rozciągających się w tej okolicy. Tu wznosił się Pałac Gozdzkich wybudowany w XVIII wieku. Księcia de Nassau możemy też kojarzyć z „Panem Tadeuszem”, gdzie występuje jako książę Denassów – awanturnik, podróżnik i myśliwy. A tak Mickiewicz opisał  tego osobliwego człowieka: „W świcie księcia był książe niemiecki Denassów, o którym powiadano, że w libijskiej ziemi goszcząc polował niegdyś z królmimurzeńskiemi i tam tygrysa spisą w ręcznym boju zwalił, z czego się bardzo książe ów Denassow chwalił”.

 

3.

Ale wróćmy do sportu, wszak „Dynasy” to przede wszystkim kolarstwo. Warszawskie Towarzystwo Cyklistów wychowało na tym torze wielu znakomitych polskich kolarzy tamtych lat. Tu odbyły się pierwsze Mistrzostwa Polski na torze w 1921 roku, wygrywa je Józef Lange, który na co dzień trenuje na „Dynasach”.

 

Oto w roku 1924 na Igrzyskach Olimpijskich w Paryżu czwórka naszych kolarzy zdobywa srebrny medal w wyścigu torowym na 4 km ze startu zatrzymanego. Tomasz Stankiewicz, Józef Lange i Franciszek Szymczyk to kolarze WTC, czwartym był Jan Łazarski z Krakowskiego Klubu Cyklistów. Był to wielki sukces polskiego sportu w kilka lat po odzyskaniu niepodległości.

 

Po przebudowie obiekt zmienia swój charakter. W latach 30. XX wieku zaczyna dominować piłka nożna. Ówcześni kibole dają znać o sobie. Często dochodzi do bójek. Szczególnie zaciętych, gdy na boisku gra drużyna „Makabi”.W tamtych latach mecze pomiędzy drużynami żydowskimi a polskimi były niemal jak potyczki wojenne. Świetnie opisuje to Szczepan Twardoch w „Królu”. Pojedynek bokserski Jakuba Szapiro z zawodnikiem Legii Andrzejem Ziembińskim staje się walką o przeżycie. Walka ta toczyła się w kinie Miejskim na Hipotecznej, ale równie dobrze mogła odbyć się na „Dynasach”.  

 

Z biegiem lat Dynasy stawały się miejscem niebezpiecznym. Chuligani skutecznie zniechęcają warszawiaków do odwiedzania tego miejsca. Kończy się umowa dzierżawy WTC. Jest rok 1937. Na działce planowane są budynki  mieszkalne.

                                                                              .
Dynasy dziś, to maleńka uliczka na zboczu skarpy wiślanej ciągnąca się od ulicy Oboźnej do Zajęczej w stronę Tamki. Po dawnym torze nie ma śladu. Na zboczu skarpy rośnie trawa, na której bawią się dzieciaki i ganiają pieski.

 

Jan Wieteska

Zmarł Janusz Gortat

Znakomity polski pięściarz, olimpijczyk. Zawodnik Legii Warszawa. Zmarł w wieku 75 lat, 19 grudnia 2023 roku.

Największe sukcesy Janusza Gortata to dwa brązowe medale olimpijskie w wadze półciężkiej. W 1972 roku w Monachium trafił w półfinale na odwiecznego rywala Mate Parlova z ówczesnej Jugosławii, a cztery lata później w Montrealu przegrywa półfinałową walkę z Amerykaninem Leo Spinksem, który dwa lata później zostaje zawodowym mistrzem wagi ciężkiej pokonując samego Muhammeda Ali. Obaj rywale Gortata zostają mistrzami olimpijskimi. W roku 1973 roku zdobył tytuł wicemistrza Europy.

Janusz Gortat był niepokonany na krajowym ringu przez wiele lat. Zdobył sześć razy tytuł mistrza Polski. Do tego dołożył pięć tytułów drużynowego mistrza Polski zdobytych wraz z kolegami z Legii Warszawa. W całej swojej karierze wygrał 272 walki, przegrał 33, a 7 zremisował.

Po zakończeniu karieru zawodniczej pracował jako trener w swoim ukochanym klubie, warszawskiej Legii. Jego najbardziej znanym wychowankiem był Andrzej Gołota. Janusz Gortat to piękna historia polskiego boksu.

Fot.: Wikipedia.pl

Życzenia świąteczne

Zdrowych, pełnych ciepła i radości, spędzonych w gronie rodzinnym Świąt Bożego Narodzenia olimpijczykom, sportowcom, działaczom i pracownikom sportu

życzy

Warszawsko-Mazowiecka Rada Olimpijska

 

Obraz autorstwa senivpetro na Freepik

Gala podsumowująca sezon 2023 Klubu RK Athletics

Tradycyjnie w grudniu Klub RK Athletics świętuje Klubowe ZAKOŃCZENIE SPORTOWEGO SEZONU 2023. 100 medali zdobytych w zawodach mistrzowskich od rangi Mistrzostw Warszawy, przez Mistrzostwa Mazowsza i Makroregionu, aż po Mistrzostwa Polski w kategoriach U16, U18 i seniorów, a wreszcie tytuły zdobyte na Halowych Mistrzostwach Świata Masters w Toruniu. 

Galę, która miała miejsce w siedzibie Polskiego Komitetu Olimpijskiego poprowadzili Xsenia Pliatsika i Antoni Piskorski, którzy właśnie rozpoczynają swój siódmy sezon treningowy w klubie czterokrotnego mistrza olimpijskiego. Każdy z medalistów imprez mistrzowskich został wyróżniony listem gratulacyjnym oraz okolicznościowym prezentem przygotowanym przez Partnera Klubu, firmę WeNet Group. Specjalne wyróżnienia trafiły też do młodych sportowców, którzy wykazali się szczególnym zaangażowaniem w życie klubowe i postawą Fair Play. Wyjątkowy charakter miała oprawa muzyczna wydarzenia, bo przygotował ja trener Daniel Chrobot, który wraz z grupą swoich zawodników wystąpił na scenie premierowo prezentując klubową piosenkę ,,Podążaj dalej!” mającą wszystkie atuty, by stać się hymnem klubu. Talentem muzycznym mogła też pochwalić się Ola Antczak, która rano wygrała bieg Olszynki Grochowskiej, by wieczorem zagrać uczestnikom Gali swoje ulubione utwory na saksofonie.

Gala RK Athletics była wyjątkową okazją do podziękowania wspierającym sportowców Partnerom, wśród których są WeNetGroup, Propharma – Miody Manuka, Akademia Psychologii Sportu i Centrum Dr Ozimek. Wśród partnerów klubu Justyna i Robert Korzeniowski powitali też firmę OTCF, polskiego producenta odzieży i akcesoriów sportowych znanych wszystkim pod marką 4F.

Największym sportowym wydarzeniem organizowanym przez Klub i Fundację Roberta Korzeniowskiego był światowej klasy mityng w chodzie sportowym Korzeniowski Warsaw Race Walking Cup, który w kwietniu rozegrano na kilometrowej pętli wokół PGE Narodowego.

 

Obok instytucjonalnego Partnera, jakim było Ministerstwo Sportu i Turystyki, etap World Athletics World Walking Tour wsparli:Fundacja PKO Banku Polskiego, Grupa Veolia Polska, Toyota z Radości, Thrivebe Food, Grupa Luxmed i Lekkoatletyka dla Każdego – PZLA. Przedstawiciele Partnerów tego walkingowegospotkania zostali uhonorowani specjalnymi statuetkami i zaproszeni do kontynuacji współpracy przy kolejnej edycji planowanej w Warszawie na 5 maja 2024.

Jednym z bardziej istotnych wątków aktywności Fundacji Roberta Korzeniowskiego jest wsparcie udzielane sportowcom z Ukrainy. Dlatego właśnie przypomniano organizowany przy okazji mityngu w chodzie pod patronatem UNICEF Polska Marsz dla Ukrainy. Podziękowania za zaangażowanie w projekt marszu, ale i szerszy kontekst sportowej współpracy np. z przygranicznym Jaworowemzostały skierowane właśnie do UNICEF, Fundacji Humanitarnej Folkowisko, Instytutu Łukasiewicza, firmy logistycznej RohlingSuus i samej Ambasady Ukrainy w Polsce.

Wśród gości specjalnych nie zabrakło medalistów olimpijskich i zarazem Przyjaciół Klubu: Mariana Woronina – rekordzisty Polski w biegu na 100 m oraz Jerzego Pietrzyka – srebrnego medalisty olimpijskiego, a zarazem prezesa zarządu AKL Ursynów oraz Zenona Dagiela, uczestnika igrzysk i Prezesa Warszawsko-Mazowieckiej Rady Olimpijskiej.

 

Wątek olimpijski przejawiał się też w obecności Arnaud Balner przedstawiciela Ambasady Francji, kraju gospodarza igrzysk Paris 2024, Macieja Słomczyńskiego – dyrektora ds. Produkcji i Igrzysk Olimpijskich w Eurosporcie. 

Spotkanie w Polskim Komitecie Olimpijskim

Po długiej pięknej jesieni wreszcie trochę zimy! 7 grudnia 2023 r. w Warszawie zimowa aura. Drobny śnieżek zakrywa ciemniejące niebo. Zbliża się godzina 14.00, a lekki mrok zaczyna otaczać dumnie stojący na Wybrzeżu Gdańskim budynek Polskiego Komitetu Olimpijskiego.  Wewnątrz gwarno i tłumnie. Co takiego tam się dzieje?

W obszernym holu barwią się tęczowymi kolorami banery z logo i nazwą Warszawsko–Mazowieckiej Rady Olimpijskiej. To dziś, 7 grudnia Rada zaprosiła do siedziby PKOl olimpijczyków z Warszawy i Mazowsza. Jest okazja do miłego spotkania, a także do posłuchania o tym co w Radzie się dzieje i co będzie się działo w zbliżającym się roku.

                                                              

Wśród dawnych i mniej dawnych olimpijskich sław widzimy między innymi  lekkoatletów:  chodziarza Bohdana Bułakowskiego, kulomiotkę Ludwikę Chewińską, sprinterów: Mariana Woronina, Tadeusza Cucha, Andrzeja Świerczyńskiego i Zenona Licznerskiego. Można z tej czwórki zestawić prawdziwą sprinterską sztafetę sław. Jest z nami biegacz Bogusław Mamiński.

Są także członkowie Zarządu naszego stowarzyszenia czterystumetrowiec: Jurek Pietrzyk i skoczkini wzwyż Ula Kielan. Obok sławni piłkarze z kadry jeszcze bardziej sławnego trenera Kazimierza Górskiego: Lesław Ćmikiewicz i Jerzy Kraska. Już widzimy pięściarzy: Bogdana Gajdę i Krzysztofa Kosedowskiego mistrzów uników, zwodów i celnych kontr i jeszcze jedną znakomitość ringu – Pawła Skrzecza. I kolejny mistrz boksu Henryk Petrych.

 

Witamy się z z Zygmuntem Smalcerzem, złotym ciężarowcem i Kazimierzem Czarneckim też medalistą w podnoszeniu ciężarów. Obok dawne gwiazdy pięcioboju nowoczesnego: Janusz Peciak i Dariusz Goździak. Jest wśród nas Zygfryd Kuchta z piłki ręcznej, zapaśnik Andrzej Malina i judoka Antoni Zajkowski. Mistrzów białej broni reprezentują:Barbara Wysoczańska, Jacek Bierkowski i Marian Sypniewski. Widzimy też wioślarza Pawła Jarosińskiego, judokę Krzysztofa Wiłkomirskiego i łuczniczkę  Katarzynę Klatę.  

Sporty zimowe to dwie gwiazdy łyżwiarstwa szybkiego: Luiza Złotkowska i Katarzyna Niedźwiecka.

W siedzibie PKOl zagościł gwiazdozbiór – gwiezdny kalejdoskop sportowych sław. Wszyscy oni swoimi sportowymi sukcesami stworzyli piękny rozdział historii polskiego sportu. Startowali i zdobywali medale od igrzysk w Monachium w 1972 roku aż do igrzysk zimowych w  Pyeong Chang w 2018 roku. Warto o tym opowiadać przy każdej sposobnej do tego okazji.

                                                             

Wśród gości Prezes PKOl Radosław Piesiewicz. Prezes w swoim wystąpieniu serdecznie  powitał olimpijczyków, podkreślił ich rolę w historii polskiego sportu. Prezes podziękował Warszawsko-Mazowieckiej Radzie Olimpijskiej za cenną inicjatywę jaką jest spotkanie olimpijczyków,połączone z wyróżnieniem wybitnych polskich trenerów.

Grono gości wzbogacają kolejni olimpijczycy, którzy dziś pełnią ważne funkcje w strukturach polskiego sportu: Urszula Włodarczyk – zastępczyni dyrektora Instytutu Sportu, jeszcze nie tak dawno świetna lekkoatletka i Witold  Roman siatkarz, a dziś dyrektor Centralnego Ośrodka Sportu.

W gronie gości także: Magdalena Wojciechowska z zastępczyni burmistrza Dzielnicy Śródmieście, Sławomir Majcher – dyrektor Muzeum Sportu, Piotr Popławski – dyrektor zarządzający w Polskim Centrum Studiów i Badań Olimpijskich, Iwona Mróz-Zielińska -prezes Mazowieckiego SZS, Jacek Bączkowski – prezes Mazowieckiego TKKF, Piotr Śliwiński – dyrektor Unii ZSWiM oraz prezes Mazowieckiego Związku Podnoszenia Ciężarów, Marek Murmyło.

Dziękujemy za obecność. Każdemu z naszych gości będziemy chcieli zaproponować ciekawe projekty do wspólnej realizacji.  

                                                     

Warszawsko-Mazowiecka Rada Olimpijska postanowiła wyróżnić wybitnych polskich trenerów w różnych dyscyplinach sportu. Rada uznała, że ich rola jest niezwykle cenna dla dorobku polskiego sportu. Wybitni trenerzy wogromnej mierze decydują o sukcesie swoich wychowanków. Tak było i w przypadku piątki wyróżnionych trenerów.

Okazjonalne statuetki otrzymali:

– Wojciech Borowiak, wybitny trener polskiego judo. Jego wychowankiem jest m.in. Paweł Nastula.  Pracę trenerska związał na stałe z AZS AWF Warszawa;

– Krzysztof Grzegorek, wybitny trener polskiej szermierki. Po zakończeniu kariery sportowej był trenerem w warszawskich klubach Marymont i Legia. Był trenerem kadry narodowej szablistów m.in. Janusza Olecha, Michała Zabłockiego, Marcina Sobali.

Statuetki zostały przyznane także: Pawłowi Berkowi, trenerowi polskiego wioślarstwa, Henrykowi Olszewskiemu,trenerowi polskiej lekkiej atletyki i Januszowi Tracewskiemu,trenerowi polskich zapasów. Jednak różnorakie, ważne powody, uniemożliwiły tej trójce przybycie na spotkanie. Statuetki zostaną wręczone przy innej, kolejnej uroczystości.

Wszystkim wyróżnionym gratulujemy i wyrażamy wielką satysfakcję, że w ten sposób możemy uhonorować zasłużonych dla polskiego sportu, wybitnych trenerów, podkreślając tym samym ich sukcesy w pracy szkoleniowej.

Panowie, wielkie gratulacje !!!

                                                             

Prezes Warszawsko-Mazowieckiej Rady Olimpijskiej, Zenon Dagiel przedstawił informacje o tym co zrobiliśmy w roku 2023. A co zrobiliśmy? Między innymi:

– finał konkursu „Młode Talenty – Nadzieje Olimpijskie”;

– Mazowiecki Dzień Olimpijczyka w Błoniu;

– uroczystość osłonięcia tablicy i muralu poświęconego Erwinie Ryś Ferens;

– Ogólnokrajowy Sejmik Regionalnych Rad Olimpijskich, Klubów Olimpijczyka i Szkół im, Polskich Olimpijczyków w Piasecznie, zakończonego m.in. propozycją zmian w statucie PKOl dot. roli Regionalnych Rad Olimpijskich;

– realizacja programu „Aktywni nad Wisłą” z promocją dyscyplin nieolimpijskich: bocce i korfball.  

A jakie projekty mamy w planie na rok 2024? Poza kontynuacją projektów z roku 2023 między innymi:

– Konkurs „Sportowa Gmina – Sportowe Miasto”;

– Olimpijski Dzień Dziecka w szkołach im. Polskich Olimpijczyków;

– wernisaż rysunków Edwarda Ałaszewskiego;

– Galowy Koncert Olimpijski;

– Konferencja „Nauka dla Sportu”;

– Pokaz pn.: „100-letnie kluby sportowe Warszawy”.

Ponadto wywiady z olimpijczykami, prezentacje na stronie internetowej stowarzyszenia dotyczące bieżących wydarzeń, komentarze problemowe itp. O wszystkich projektach będziemy szczegółowo informować na stronie i Facebooku. Zapraszamy do lektury.

                                                              

Spotkanie kończy się wspólnym zdjęciem na tle zdjęć złotych polskich medalistów. Rozmowy w kuluarach, przy kawie, herbacie i ciasteczkach, a także przy smacznym obiadowym poczęstunku. Każdy olimpijczyk stanął także przed fotograficznym obiektywem. Maciej Czerniewski wykonał zdjęcia portretowe olimpijczyków. Jego prace zaprezentujemy wkrótce na naszej stronie internetowej.

Wszystkiego najlepszego w Nowym Roku!Bądźcie z nami!

Jan Wieteska  

Medaliści olimpijscy – reprezentanci klubów warszawsko-mazowieckich

MEDALIŚCI OLIMPIJSCY REPREZENTANCI KLUBÓW WARSZAWSKO-MAZOWIECKICH W TRAKCIE KARIERY SPORTOWEJ (także ci związani z regionem przed lub po zdobyciu medalu olimpijskiego):

1. Bierkowski Jacek, ur. 1948 r. w Rudzie, szermierka – szabla, zawodnik Piasta Gliwice (1958-1984), wychowanek trenera Piotra Klempy; zaczynał od floretu, ale wybrał  szablę. 

Osiągnięcia: 2-krotny olimpijczyk (Montreal 1976, Moskwa 1980) w szabli indywidualnie i  drużynowo, 3-krotny medalista mistrzostw świata: srebrny medal indywidualnie (1975) i 2-krotnie brązowy medal w drużynie (1979, 1981), indywidualny wicemistrz Europy w szabli  (1981). 

2. Broniewski Kajetan, ur. 1963 r. w Zabrzu, wioślarstwo, reprezentant warszawskich klubów: Międzyszkolnego Ośrodka Sportowego nr 2 (1973-1981) i AZS-AWF (1982-1997), wychowanek (jedynego) trenera Pawła Berka.

Osiągnięcia: 3-krotny olimpijczyk i brązowy medalista w jedynkach na Igrzyskach Olimpijskich w Barcelonie 1992(Seul 1988 – 5 miejsce w jedynkach, Atlanta 1996 – 13 m w dwójkach podwójnych, z Adamem Korolem), brązowy medalista mistrzostw świata w Wiedniu (1991 w jedynkach), zdobywca Pucharu Świata (San Diego 1991 w jedynkach).

3. Bułakowski Bogdan, ur. 1950 r. w Warszawie, lekkoatletyka – chód sportowy, zawodnik warszawskich klubów: Warszawianki (1971-1973), Legii (1974-1975) i Skry (1976-1988), podopieczny trenerów: Edwarda Bakuły i Eugeniusza Rogowskiego oraz Eugeniusza Ornocha (w kadrze). 

 

Osiągnięcia: olimpijczyk (Moskwa 1980) w chodzie na 20 km (7. miejsce), uczestnik mistrzostw świata (1976, 1983), mistrzostw Europy (1978, 1982) i finałów Pucharu Świata (1977, 1979, 1981, 1985, 1987), ale bez znaczących sukcesów.

4. Butkiewicz Michał, ur. 1942 r. w Warszawie, szermierka – szpada, zawodnik  Warszawianki (1956-1981), wychowanek trenera Aleksandra Wójcickiego. 

Osiągnięcia: brązowy medalista Igrzysk Olimpijskich w Meksyku 1968 w turnieju drużynowym, srebrny medalista mistrzostw świata w drużynie (1970) i finalista mistrzostw świata (1967).

5. Chewińska Ludwika, ur. 1948 r. w Raczku (woj. olsztyńskie), lekkoatletyka – pchnięcie kulą, zawodniczka MKS Malbork (1964-1965), Lechii Gdańsk (1966), Gwardii Olsztyn (1967-1969) i Gwardii Warszawa (1970-1983).

 

Osiągnięcia: olimpijka (Monachium 1972) w pchnięciu kulą (10. miejsce – 18,24), 44-krotna reprezentantka Polski w meczach międzypaństwowych (1968-1983 – 15 zwycięstw indywidualnych), 2-krotna uczestniczka mistrzostw Europy (1971, 1974) i 3-krotna finałów Pucharu Europy (1970, 1975, 1981) oraz 4-krotna halowych mistrzostw Europy (1971-1973 i 1976), 10-krotna rekordzistka Polski w tej specjalności, od wyniku 16.74 (1970) do 19.58 (1976) – aktualny do dnia dzisiejszego (2024 r.) !!!.

6. Chojecka-Leandro Lidia, ur. 1977 r. w Siedlcach, lekkoatletyka – biegi średnie, wychowanka WLKS Siedlce (1993-2000) i trenera Janusza Maciejewskiego, zawodniczka MKS Pogoń Siedlce (2001-2006), Warszawianki (2007-2011) i Pogoni Siedlce (2011-2012).

Osiągnięcia: 3-krotna olimpijka (Sydney 2000, Ateny 2004, Pekin 2008) w biegach na 1500 m (5. i 6. miejsce w finałach 2004 i 2008), 3-krotna brązowa medalistka halowych mistrzostw świata (1997 i 1999 – 1500 m oraz 2006 – 3000 m), 6-krotna medalistka halowych mistrzostw Europy: 3-krotnie złoty medal (2-krotnie na 3000 m – 2005, 2007 oraz na 1500 m – 2007) i 3-krotnie srebrny medal (2-krotnie na 3000 m – 2000, 2011 oraz na 1500 m – 1998).

7. Cuch Tadeusz, ur. 1945 r. w Bazanowie Starym (woj. lubelskie), lekkoatletyka – sprint, wychowanek trenera Sławomira Wąsowskiego, zawodnik MKS Warszawa (1959-1962), stołecznej Polonii (1963-1967 i 1969), krakowskiego Wawelu (1968) i Legii Warszawa (1970-1973). 

 

Osiągnięcia: olimpijczyk (Monachium 1972) w biegu na 100 m i sztafecie 4×100 m (6. miejsce), 20-krotny reprezentant Polski w meczach międzypaństwowych (1965-1973: 34 starty, 1 zwycięstwo indywidualne), rekordzista Europy w sztafecie 4×200 m – 1.23.6  (1970), 2-krotny uczestnik mistrzostw Europy w sztafecie 4×100 m: srebrny medal (1971) i 4. miejsce (1969).

8. Czarnecki Kazimierz, ur. 1948 r. w Ostródzie, podnoszenie ciężarów, zawodnik KS Świt Ostróda i Legii Warszawa, startował w kat. lekkiej (do 67,5 kg).

Osiągnięcia: brązowy medalista Igrzysk Olimpijskich w Montrealu 1976 (i mistrzostw świata, gdyż w latach 1964-1984 igrzyska miały także rangę mistrzostw świata), z wynikiem 295 kg (130 + 165). W tym samym roku, zostając mistrzem Polski, poprawił rekord świata w rwaniu w kat. lekkiej – 140,5 kg.

9. Ćmikiewicz Leszek, ur. 1947 r. we Wrocławiu, piłka nożna, występował na pozycji pomocnika. Wychowanek Lotnika Wrocław (1960–1965), następnie zawodnik Śląska Wrocław (1965–1970) i Legii Warszawa (1970–1979) oraz klubów amerykańskich: New York Arrow (1980) i Chicago Horizon (1980-1981).

Osiągnięcia: 2-krotny medalista Igrzysk Olimpijskich: Monachium 1972 – złoty medal i Montreal 1976 – srebrny medal, uczestnik Mistrzostw Świata w RFN (1974), gdzie reprezentacja Polski, prowadzona przez Kazimierza Górskiego, zdobyła trzecie miejsce – brązowy medal. W reprezentacji Polski rozegrał 57 meczów (1970–1979).

Największe sukcesy odniósł grając w barwach warszawskiej Legii, w której rozegrał 226 meczów i strzelił 14 bramek. Z Legią zdobył wicemistrzostwo Polski (1971) i Puchar Polski (1973, 1980) oraz zagrał w ćwierćfinale Pucharu Europy (1971). Pełnił także funkcję kapitana drużyny.

10. Dąbrowski Marek, ur. 1949 r. w Gliwicach, szermierka – floret, zawodnik klubów: Piast Gliwice i AZS Warszawa.

Osiągnięcia: 2-krotny olimpijczyk (Monachium 1972 i Montreal 1876), złoty medalista Igrzysk Olimpijskich Monachium 1972 w turnieju drużynowym i 6 zawodnik w turnieju indywidualnym. Cztery lata później, podczas igrzysk w Montrealu, drużyna florecistów z Dąbrowskim w składzie zajęła 5. miejsce, zaś w turnieju indywidualnym sklasyfikowany został na miejscu 9-12. Wielokrotny medalista mistrzostw świata (6 medali): srebrny medal indywidualnie (1971), 3-krotnie srebrny medal drużynowo (1969, 1971, 1974), brązowy medal indywidualnie (1970) i brązowy medal drużynowo (1973).

11. Dołęga Marcin, ur. 1982 r. w Łukowie, podnoszenie ciężarów, wychowanek KS Orlęta Łuków (1993–1997) oraz trenerów Janusza Kowalczyka i Kazimierza Olszewskiego, potem WLKS Siedlce Iganie Nowe (1998–2005) u trenera Ryszarda Soćko, Start Otwock/Ekopak Jatne (2006–2009) i Zawisza Bydgoszcz.

Osiągnięcia: 2-krotny olimpijczyk (Pekin 2008, Londyn 2012), brązowy medalista Igrzysk Olimpijskich Pekin 2008 w kat. 105 kg  z wynikiem w dwuboju 420 kg (195+225); na pomoście Dołęga był czwarty, przegrywając wagą ciała o 0,07 kg, ale po 8 latach zdyskwalifikowano za doping brązowego medalistę Dmitrija Łapikowa z Rosji, a medal przyznano Dołędze; otrzymał go dopiero w 2017 r. z rąk Ireny Szewińskiej; 3-krotny złoty medalista mistrzostw świata w kat. 105 kg (2006, 2009, 2010) i złoty medalista mistrzostw Europy w tej samej kategorii wagowej (2006), 2-krotny rekordzista świata w rwaniu w kat. 105 kg: 198,5 kg (2002) i 199 kg (2006). 

W swojej karierze ma też niechlubny epizod, 2-letnią dyskwalifikację w 2004 r. (za podwyższony wynik testosteronu).

12. Fafiński Jacek, ur. 1970 r. w Lubawie, zapasy – styl klasyczny, zawodnik LKS Motor Lubawa, Zagłębia Wałbrzych i Legii Warszawa (1989-2000) – trener Bolesłąw Dubicki. Największe sukcesy odnosił w wadze półciężkiej. 

Osiągnięcia: srebrny medalista Igrzysk Olimpijskich Atlanta 1996, dwukrotny brązowy medalista Wojskowych Igrzysk CISM (1995, 1999), srebrny medalista drużynowych mistrzostw świata.

13. Godel Arkadiusz, ur. 1952 r. w Lublinie, szermierka – floret, zawodnik AZS Lublin, Marymontu Warszawa, Legii Warszawa i AZS-AWF Warszawa, wychowanek trenera Andrzeja Gottnera, z którym wyemigrował z Lublina do stolicy w poszukiwaniu lepszych warunków treningowych.

Osiągniecia: 2-krotny olimpijczyk (Monachium 1972, Montreal 1976), złoty medalista Igrzysk Olimpijskich Monachium 1972 w turnieju drużynowym, złoty medalista mistrzostw świata w drużynie (1978).

14. Golimowska-Chylińska Marianna, ur. 1932 r. w Lachowie k. Kolna (woj. białostockie), piłka siatkowa, wychowanka nauczyciela wf w Liceum Pedagogicznym w Ełku – Michała Tumiłowicza, potem w OWKS Lublin, a następnie w Legii Warszawa. 

Osiągniecia: brązowa medalistka Igrzysk Olimpijskich Tokio 1964, największe sukcesy odniosła grając w Legii: 182-krotna reprezentantka Polski w latach 1955-1966 (u trenera Zygmunta Krzyżanowskiego w pierwszej szóstce), 2-krotna brązowa medalistka mistrzostw świata (1956, 1962), 2-krotna medalistka mistrzostw Europy: srebrny medal (1963) i brązowy medal (1958). 

15. Gortat Janusz, ur. 1948 r. w Brzozowie, k. Rawy Mazowieckiej, zm. 2023 r., boks, zawodnik Legii Warszawa (1965-1982), wychowanek trenera Henryka Niedźwiedzkiego.

Osiągniecia: 2-krotny brązowy medalista Igrzysk Olimpijskich: Monachium 1972 i Montreal 1976 w wadze półciężkiej, wicemistrz Europy (1973) w tej samej wadze, 4-krotny uczestnik mistrzostw Europy (1969-1975) oraz mistrzostw świata (1978). W swej karierze zawodniczej stoczył 317 walk, z których 272 wygrał, 7 zremisował i 38 przegrał, 16 razy walczył w reprezentacji Polski (15 razy zwyciężał), w tym w pojedynku Polski z USA (1974), pokonując przyszłego mistrza olimpijskiego i zawodowego mistrza świata wszechwag Leona Spinksa.

16. Hentka Joanna, z domu Leszczyńska, ur. 1988 r. w Warszawie, wioślarstwo, wychowanka i zawodniczka Warszawskiego Towarzystwa Wioślarskiego (2002-2018) – najstarszego klubu sportowego w Polsce (zał. w 1878 r.), 

Osiągnięcia: 2-krotna olimpijka (Londyn 2012, Rio de Janeiro 2016), brązowa medalistka Igrzysk Olimpijskich Rio de Janeiro 2016 w czwórce podwójnej, 3-krotna medalistka mistrzostw świata: srebrny medal (2008) i brązowy medal (2009) w 8+ oraz brązowy medal (2013) w czwórce podwójnej, 3-krotna medalistka mistrzostw Europy w czwórce podwójnej: 2-krotnie srebrny medal (2012, 2016) oraz brązowy medal (2015), zwyciężczyni cyklu Pucharu Świata (2016) w czwórce podwójnej.

17. Jakubowska-Tabaka Krystyna, ur. 1942 r. w Warszawie, piłka siatkowa, zawodniczka Drukarza Warszawa i Legii Warszawa oraz klubów włoskich.

Osiągniecia: 2-krotna brązowa medalistka (kapitan drużyny) Igrzysk Olimpijskich: Tokio 1964 i Meksyk 1968, 169-krotna reprezentantka Polski w latach 1961-1969, brązowa medalistka mistrzostw świata (1962), 2-krotna srebrna medalistka mistrzostw Europy (1963, 1967).

18. Jędrzejczak Otylia, ur. 1983 r. w Rudzie Śląskiej, pływanie, styl motylkowy i dowolny, wychowanka Pałacu Młodzieży w Katowicach i Szkoły Mistrzostwa Sportowego w Krakowie, gdzie jej trenerką była Maria Jakóbik. Po trzech latach pobytu w SMS wyjechała do Hanoweru, a od 2001 r. w AZS-AWF Warszawa, gdzie jej trenerem był Paweł Słonimski.

Osiągniecia: 4-krotna olimpijka (Sydney 2000, Ateny 2004, Pekin 2008, Londyn 2012), 3-krotna medalistka Igrzysk Olimpijskich Ateny 2004: złota medalistka na dystansie 200 m stylem motylkowym i 2-krotnie srebrna medalistka na 100 m stylem motylkowym i 400 m stylem dowolnym.

7-krotna medalistka mistrzostw świata (2001-2007), w tym: 2-krotnie złoty medal na 200 m stylem motylkowym (2003, 2005 – z rekordem świata), 2-krotnie srebrny medal na 100 m stylem motylkowym (2001, 2003), srebrny medal na 400 m stylem dowolnym (2007) i 2-krotnie brązowy medal na 100 m stylem motylkowym (2005) i 200 m stylem motylkowym (2007). 

10-krotna medalistka mistrzostw Europy (1999-2006), w tym 5-krotna mistrzyni Europy (2000, 2002 – z rekordem świata i 2004 – na 200 m stylem motylkowym, 2006 – na 200 m stylem motylkowym i 200 m stylem dowolnym). 

Poza dwoma rekordami świata na swoim koronnym dystansie na basenie 50 m, ustanowiła trzeci rekord świata na tym dystansie na basenie 25 m (ME 2007). 

5-krotna medalistka mistrzostw Europy na basenie 25 m (2001-2007), w tym 3-krotnie złoty medal na 200 m stylem motylkowym.

3-krotna zwyciężczyni Plebiscytu „Przeglądu Sportowego” na najlepszego sportowca Polski (2004, 2005, 2006), 2-krotnie na drugim miejscu (2002, 2003) i raz na trzecim miejscu (2007) oraz laureatka Superczempiona (2015).

 

19. Katus Ryszard, ur. 1947 r. w Boskiej Woli, lekkoatletyka – dziesięciobój, zawodnik warszawskiej Gwardii (1965-1980), podopieczny trenerów: Sławomira Nowaka i Andrzeja Mankiewicza; wcześniej uprawiał piłkę ręczną w Warszawiance, koszykówkę w Polonii i akrobatykę w DKS Targówek. Za namową trenera Włodzimierza Puzio został dziesięcioboistą.

Osiągniecia: 2-krotny olimpijczyk (Monachium 1972, Montreal 1976), brązowy medalista Igrzysk Olimpijskich Monachium 1972, 5. miejsce na mistrzostwach Europy (Rzym (1974).

20. Kielan Urszula, ur. 1960 r. w Otwocku, lekkoatletyka – skok wzwyż, zawodniczka Gwardii Warszawa (1974-1992).

Osiągniecia: srebrna medalistka Igrzysk Olimpijskich Moskwa 1980 w skoku wzwyż (1.94), 4-krotna medalistka halowych mistrzostw Europy w skoku wzwyż: srebrny medal (1979) i 3-krotnie brązowy medal (1978, 1980, 1981), 17-krotna reprezentantka Polski w meczach międzypaństwowych (1977-1987), 8-krotna rekordzistka kraju, od 1.87 (1978) do 1.95 (1980).

21. Kiełbasińska Anna, ur. 1990 r. w Warszawie, lekkoatletyka – sprint, wychowanka Polonii Warszawa, od 2016 r. reprezentantka SKLA Sopot.

Osiągniecia: 2-krotna olimpijka (Londyn 2012, Tokio 2020), srebrna medalistka Igrzysk Olimpijskich Tokio 2020 (rozegranych w 2021 r.) w sztafecie 4×400 m, wicemistrzyni świata w sztafecie 4×400 m (2019), halowa mistrzyni Europy w sztafecie 4×400 metrów (2019), brązowa medalistka mistrzostw Europy (2022) i halowych mistrzostw Europy (2023) w biegu indywidualnym na 400 m, wicemistrzyni Europy w sztafetach 4×100 metrów i 4×400 metrów (2022), brązowa medalistka halowych mistrzostw Europy w sztafecie 4×400 metrów (2023).

22. Kiełpikowski Piotr, ur. 1962 r. w Grudziądzu, szermierka – floret, zawodnik Legii Warszawa (krótki okres w Warszawiance).

Osiągniecia: 2-krotny medalista Igrzysk Olimpijskich: Barcelona 1992 – brązowy medal w turnieju drużynowym, Atlanta 1996 – srebrny medal w turnieju drużynowym, 8-krotny medalista mistrzostw świata w drużynie (1998-2002), w tym złoty medal (1998), 2-krotnie srebrny medal (1990, 2001) i 5-krotnie brązowy medal (1993, 1995, 1998, 1999, 2002), 2-krotny medalista mistrzostw Europy w dryżynie: srebrny medal (1998) i brązowy medal (1999).

23. Klata Katarzyna, ur. 1972 r. w Sochaczewie, łucznictwo, zawodniczka LKS Mazowsze Teresin (1984-2002), wychowanka trenerów: Marka Olechnowskiego i Adama Pazdyka, a w kadrze Stanisława Stuligłowy. 

 

Osiągnięcia: brązowa medalistka Igrzysk Olimpijskich Atlanta 1996 w wieloboju drużynowym, srebrna medalistka halowych mistrzostw Europy (1998) w łukach klasycznych (indywidualnie).

24. Kłobukowska Ewa, ur. 1946 r. w Warszawie, lekkoatletyka – sprint, zawodniczka Skry Warszawa

Osiągniecia: 2-krotna medalistka Igrzysk Olimpijskich Tokio 1964: złoty medal w sztafecie 4×100 m (43,6) i brązowy w biegu na 100 m (11,6), rekordzistka świata (1965) na 100 m (11,1), 2-krotna mistrzyni Europy (1966): w biegu na 100 m i w sztafecie 4×100 m oraz srebrna medalistka tej imprezy w biegu na 200 m.

25. Kobus-Zawojska Agnieszka, ur. 1990 r. w Warszawie, wioślarstwo – czwórka podwójna, zawodniczka AZS-AWF Warszawa. 

Osiągniecia: 2-krotna medalistka Igrzysk Olimpijskich: Rio de Janeiro 2016 – brązowy medal i Tokio 2020 – srebrny medal, 3-krotna medalistka mistrzostw świata: złoty medal (2018) i 2-krotnie srebrne medale (2017, 2019), 6-krotna medalistka mistrzostw  Europy: złoty medal (2018), 2-krotnie srebrne medale (2011, 2016) i 3-krotnie brązowe medale (2014, 2015, 2020), 5 zwycięstw w Pucharze Świata i 6 drugich miejsc (2015-2019). 

26. Kosedowski Krzysztof, ur. 1960 r. w Tczewie, boks, zawodnik Wisły Tczew, Stoczniowca Gdańsk i Legii Warszawa (1979-1989).

Osiągniecia: brązowy medalista Igrzysk Olimpijskich Moskwa 1980 w wadze piórkowej, srebrny medalista mistrzostw Europy (1981) w wadze piórkowej.

27. Kowalczyk Wojciech, ur. 1972 r. w Warszawie, piłka nożna, zawodnik klubów warszawskich: Olimpii, Poloneza i Legii, a następnie klubów hiszpańskich i cypryjskich, największe sukcesy odniósł grając w Legii.

Osiągniecia: srebrny medalista Igrzysk Olimpijskich Barcelona 1992.

28. Kowaluk Dariusz, ur. 1996 r. we Włodawie, lekkoatletyka – sprint 400 m, chłopak z Komarówki Podlaskiej, zawodnik AZS-AWF Warszawa.

Osiągniecia: złoty medalista Igrzysk Olimpijskich Tokio 2020 w sztafecie mieszanej 4×400 m, młodzieżowy wicemistrz Europy (2016) i brązowy medalista Uniwersjady (2019) w sztafecie 4×400 m.

29. Kozicki Marian, ur. 1941 r. w Brodach, jeździectwo – skoki przez przeszkody, karierę jeździecką rozpoczynał w Posadowie (1955), potem w Sierakowie i w barwach LZS Cwał Poznań (do 1961), a następnie reprezentował CWKS Legię Warszawa (1962-1990).

Osiągniecia: 3-krotny olimpijczyk (Meksyk 1968, Monachium 1972, Moskwa 1980), srebrny medalista Igrzysk Olimpijskich Moskwa 1980 w skokach przez przeszkody drużynowo.

30. Koziejowski Lech, ur. 1949 r. w Warszawie, szermierka – floret, zawodnik klubów warszawskich: Marymontu, AZS-AWF i Legii, wychowanek trenera Władysława Kurpiewskiego.

Osiągniecia: 3-krotny olimpijczyk (Monachium 1972, Montreal 1976 i Moskwa 1980),2-krotny medalista Igrzysk Olimpijskich: srebrny medal – Monachium 1972 i brązowy medal – Moskwa 1980 we florecie drużynowo, 4-krotny medalista mistrzostw świata w tej samej specjalności: 3-krotnie srebrny medal (1969, 1971, 1974) oraz brązowy medal (1973). Indywidualnie najwyższe miejsce (piąte) wywalczył na igrzyskach w Moskwie. Walczył  również w szpadzie, wywalczając 6. miejsce na mistrzostwach świata (1977). 

31. Kraska Jerzy, ur. 1951 r. w Płocku, piłka nożna – defensywny pomocnik, wychowanek Mazovii Płock (1962-1969), potem w Gwardii Warszawa (1969-1983 i 1985-1986) oraz fińskiego Kuopion Palloseura (1983-1985).

Osiągniecia: złoty medalista Igrzysk Olimpijskich Monachium 1972, 13-krotny reprezentant Polski (1972-1973).

32. Krzesiński Adam, ur. 1965 r. w Warszawie, szermierka – floret, zawodnik warszawskiego AZS-AWF (1975-2002), wychowanek trenerów: Wojciecha Adamczewskiego, Leszka Martewicza i Ryszarda Bresia.

Osiągniecia: 3-krotny olimpijczyk (Barcelona 1992, Atlanta 1996 i Sydney 2000), 2-krotny medalista Igrzysk Olimpijskich: srebrny medal – Atlanta 1996 i brązowy medal –  Barcelona 1992 we florecie drużynowo; w tej samej specjalności 6-krotnie wywalczył medale na mistrzostwach świata: złoty medal (1998), 2-krotnie srebrny medal (1990, 2001) i 3-krotnie brązowy medal (1993, 1995, 1999) oraz 4-krotnie zdobywał medale na mistrzostwach Europy: srebrny medal (1998) i 3-krotnie brązowy medal (1991, 1999, 2001). Indywidualnie najwyższe osiągnięcia wywalczył na mistrzostwach Europy w 1997 r. – złoty medal oraz w 2001 r. – srebrny medal. Wieloletni sekretarz generalny PKOL (2005-2023).

33. Kuchta Zygfryd, ur. 1944 r. w Diepholz (Niemcy), piłka ręczna (i koszykówka), zawodnik klubów: MKS MDK Łódź i AZS-AWF Warszawa (koszykówka) oraz Spójni Gdańsk i Anilany Łódź (piłka ręczna).

Osiągniecia: 2-krotny olimpijczyk (Monachium 1972, Montreal 1976), brązowy medalista Igrzysk Olimpijskich Montreal 1976, uczestnik mistrzostw świata (1970, 1974), 142-krotny reprezentant Polski.

34. Lang Czesław, ur. 1955 r. w Kołczygłowach, kolarstwo (najpierw torowe, potem szosowe), zawodnik LKS Baszty Bytów (1974-1976) i Legii Warszawa (1877-1981) oraz zawodowych grup kolarskich we Włoszech (1982-1989)

Osiągniecia: srebrny medalista Igrzysk Olimpijskich Moskwa 1980 w wyścigu ze startu wspólnego, srebrny i brązowy medalista mistrzostw świata (1979, 1977) w drużynowym wyścigu szosowym, zwycięzca Tour de Pologne (1980), 4-krotny uczestnik Wyścigu Pokoju (1977-1981), finalista torowych mistrzostw świata (1975) w wyścigu na 4 km indywidualnie i drużynowo (2-krotnie piąte miejsce).

Był pierwszym zawodowcem w polskim kolarstwie (kluby włoskie 1982-1989) oraz pierwszym prywatnym animatorem kolarstwa polskiego, przejmując organizację Wyścigu dookoła Polski i czyniąc z niego (po latach doświadczeń) uznaną w świecie kolarskim markę Tour de Pologne.

 

35. Licznerski Zenon, ur. 1954 r. w Elblągu, lekkoatletyka – sprint, zawodnik Startu Elbląg, Lechii Gdańsk, Górnika Zabrze i Legii Warszawa (1977-1987).

Osiągniecia: 2-krotny olimpijczyk (Montreal 1976 Moskwa 1980), srebrny medalista Igrzysk Olimpijskich Moskwa 1980 w sztafecie 4×100 m, złoty medalista mistrzostw Europy (1978) w sztafecie 4×100 m i brązowy medalista halowych mistrzostw Europy w biegu na 60 m (1975), 31-krotny reprezentant Polski w meczach międzypaństwowych (1974-1984).

36. Lisewski Adam, ur. 1944 r. w Warszawie, szermierka – floret (walczył również w szpadzie), zawodnik AZS Warszawa (1958-1972), wychowanek trenera Eugeniusza Kaźmierskiego.

Osiągniecia: brązowy medalista Igrzysk Olimpijskich Meksyk 1968 we florecie drużynowo, 4-krotny medalista mistrzostw świata we florecie drużynowo: 2-krotnie srebrny medal (1965, 1971) i 2-krotnie brązowy medal (1966, 1967), wieloletni prezes Polskiego Związku Szermierczego (1980-1988 i 1992-2008).

 

37. Łapiński Tomasz, ur. 1969 r. w Łapach, piłka nożna (środkowy obrońca), zawodnik Pogoni Łapy (1983-1987), Widzewa Łódź (1987-1999) i Legii Warszawa (2000-2003).

Osiągniecia: srebrny medalista Igrzysk Olimpijskich Barcelona 1992, 36-krotny reprezentant Polski (1992-1999), największe sukcesy z Widzewem Łódź (wieloletni kapitan drużyny).

38. Majewski Tomasz, ur. 1981 r. w Nasielsku, lekkoatletyka – pchnięcie kulą, zawodnik WMKS Płońsk (1993-2001), Skry Warszawa (2001-2003), Warszawianki (2004) i AZS-AWF Warszawa (2004-2016), wychowanek trenera Witolda Suskiego, a potem podopieczny trenera Henryka Olszewskiego.

Osiągniecia: 4-krotny olimpijczyk (Ateny 2004, Pekin 2008, Londyn 2012 i Rio de Janeiro 2016), 2-krotny złoty medalista Igrzysk Olimpijskich Pekin 2008  (21,51 m) i Londyn 2012 (21,89 m), srebrny medalista mistrzostw świata (2009), 2-krotny brązowy medalista halowych mistrzostw świata (2008, 2012), złoty i brązowy medalista mistrzostw Europy (2010, 2014), złoty medalista halowych mistrzostw Europy (2009).

2-krotny zwycięzca plebiscytu „Złote kolce” na najlepszego polskiego lekkoatletę w sezonie (2008, 2012). W Plebiscycie „Przeglądu Sportowego” na najlepszego sportowca roku 2-krotnie na podium: 2012 – 2. miejsce, 2008 – 3. miejsce, a w 2016 r. – laureat Superczempiona.

39. Malina Andrzej, ur. 1960 r. w Klarysewie k. Warszawy, zapasy – styl klasyczny, zawodnik Elektronika Piaseczno (1972-1979 – trener Ryszard Głowacki) i Legii Warszawa (1979-1989 – trener Bolesław Dubicki).

Osiągnięcia: olimpijczyk (Seul 1988), złoty medalista mistrzostw świata (1986) – kat. do 90 kg, 2-krotny medalista mistrzostw Europy w kat. do 82 kg: srebrny medal (1982) i brązowy medal (1983).

Zwycięzca Plebiscytu „Przeglądu Sportowego” na najlepszego sportowca Polski (1986) – jako pierwszy z zapaśników.

40. Małachowski Piotr, ur. 1983 r. w Żurominie, lekkoatletyka – rzut dyskiem, wychowanek trenera Witolda Suskiego, zawodnik WMKS Płońsk (do 2000), Skry Warszawa (2001-2002), AZS-AWF Warszawa (2003-2004), WKS Śląsk Wrocław (2004-2021).

Osiągniecia: 4-krotny olimpijczyk (Pekin 2008, Londyn 2012, Rio de Janeiro 2016 i Tokio 2020), 2-krotny srebrny medalista Igrzysk Olimpijskich: Pekin 2008 (67,82 m) i Rio de Janeiro 2016 (67,55 m), 3-krotny medalista mistrzostw świata: złoty medal (2015), 2-krotnie srebrny medal (2009, 2013), 2-krotny złoty medalista mistrzostw Europy (2010, 2016).

3-krotny zwycięzca plebiscytu „Złote kolce” na najlepszego polskiego lekkoatletę w sezonie (2009, 2010, 2016). W Plebiscycie „Przeglądu Sportowego” na najlepszego sportowca roku 2016 – 3. miejsce, a w 2021 r. – laureat Superczempiona.

41. Marcinkiewicz (Dzięcioł) Iwona, ur. 1975 r. w Warszawie, łucznictwo. Od 1987 r. należała do klubu sportowego Drukarz Warszawa. Jej trenerami byli: Roman Staszewski, Paweł Soliński oraz Stanisław Stuligłowa (trener reprezentacji Polski).

Osiągnięcia: 3-krotna olimpijka (Atlanta 1996, Ateny 2004, Pekin 2008) i brązowa medalistka Igrzysk Olimpijskich Atlanta 1996 w drużynie, 5-krotna medalistka mistrzostw Europy: 2-krotna złota medalistka mistrzostw Europy (2004 indywidualnie i 2008 drużynowo), srebrna medalistka drużynowo (2002) i 2-krotnie brązowa medalistka drużynowo (2004, 2006). 

42. Nastula Paweł, ur. 1970 r. w Warszawie, judo, zawodnik AZS-AWF Warszawa, podopieczny Wojciecha Borowiaka.

Osiągniecia: 2-krotny olimpijczyk (Barcelona 1992, Atlanta 1996), złoty medalista Igrzysk Olimpijskich Atlanta 1996 (waga do 95 kg), 3-krotny medalista mistrzostw świata: 2-krotnie złoty medal (1995, 1997) i srebrny medal (1991), 4-krotny medalista mistrzostw Europy: 3-krotnie złoty medal (1994-1996) i srebrny medal (1999).

43. Niedźwiedzka Katarzyna, z domu Woźniak, ur. 1989 r. w Warszawie, łyżwiarstwo szybkie, zawodniczka WTŁ Stegny Warszawa.

Osiągnięcia: 2-krotna medalistka Igrzysk Olimpijskich: srebrny medal Soczi 2014 i brązowy medal Vancouver 2010 w biegu drużynowym, brązowa medalistka mistrzostw świata w drużynie (2012).

44. Niedźwiedzki Konrad, ur. 1985 r. w Warszawie, łyżwiarstwo szybkie, zawodnik SNPTT Zakopane, AZS Zakopane i LKS Poroniec Poronin.

Osiągniecia: 4-krotny olimpijczyk (Turyn 2006, Vancouver 2010, Soczi 2014 i PyeongChang 2018), brązowy medalista Igrzysk Olimpijskich Soczi 2014 w biegu drużynowym, brązowy medalista mistrzostw świata na dystansach (2013) w biegu drużynowym.

45. Nielaba Henryk, ur. 1933 r. w Piotrowicach, szermierka – szpada (sukcesy także we florecie), zawodnik MKS Katowice, Górnika Katowice i Legii Warszawa.

Osiągniecia: 3-krotny olimpijczyk (Tokio 1964, Meksyk 1968, Monachium 1972) i brązowy medalista Igrzysk Olimpijskich Meksyk 1968 w szpadzie drużynowo, 5-krotny medalista mistrzostw świata: złoty i srebrny medal w szpadzie drużynowo (1963, 1970) oraz trzy medale we florecie drużynowo: srebrny medal (1963) i dwa brązowe medale (1961, 1962).

46. Noceti-Klepacka Zofia, ur. 1986 r. w Warszawie, żeglarstwo – klasa RS:X (do 2004 r. Mistral), zawodniczka YKP Warszawa i Sailing Legia, wychowanka trenera Witolda Nerlinga.

Osiągniecia: 4-krotna olimpijka (Ateny 2004, Pekin 2008, Londyn 2012 i Londyn 2020), brązowa medalistka Igrzysk Olimpijskich Londyn 2012, 3-krotna medalistka mistrzostw świata: złoty medal (2007), 2-krotnie srebrny medal (2011, 2012), 9-krotna medalistka mistrzostw Europy: 3-krotnie złoty medal (2011, 2017, 2018), srebrny medal (2016) i 5-krotnie brązowy medal (2010, 2014, 2015, 2020, 2021). 

47. Nowacka Oktawia, ur. 1991 r. w Starogardzie Gdańskim, pięciobój nowoczesny, zawodniczka STPP CWKS Legia Warszawa.

Osiągniecia: brązowa medalistka Igrzysk Olimpijskich Rio de Janeiro 2016, 3-krotna medalistka mistrzostw świata: złoty medal w drużynie (2015), 2-krotnie brązowy medal w konkurencji sztafet (2014, 2015), srebrna medalistka mistrzostw Europy w konkurencji sztafet (2013), 3-krotna medalistka Światowych Igrzysk Wojskowych: dwa złote medale (2015), indywidualnie i sztafeta, oraz brązowy medal w drużynie (2019).

48. Olech Janusz, ur. 1965 r. w Warszawie, szermierka – szabla, zawodnik Marymontu Warszawa (1976-1984) i Legii Warszawa (1985-1997), wychowanek trenera Krzysztofa Grzegorka.

Osiągniecia: 3-krotny olimpijczyk (Seul 1988, Barcelona 1992, Atlanta 1996) i srebrny medalista Igrzysk Olimpijskich Seul 1988 w szabli indywidualnie oraz srebrny medalista mistrzostw świata w szabli drużynowo (1986). 

49. Orzechowska (Jesionowska) Celina, ur. 1933 r. w Łomży, lekkoatletyka – sprint, zawodniczka OWKS Lublin (1951-1953) i CWKS Legii Warszawa (1953-1966).

Osiągniecia: brązowa medalistka Igrzysk Olimpijskich Rzym 1960 w sztafecie 4×100 m, brązowa medalistka mistrzostw Europy (1958) w tej samej konkurencji, 30-krotna reprezentantka Polski w meczach międzypaństwowych (1954-1966), 3-krotna uczestniczka mistrzostw Europy (1954, 1958, 1966).

50. Ostromęcka-Guryn Krystyna, ur. 1948 r. w Bydgoszczy, piłka siatkowa, wychowanka SKS Warszawa, zawodniczka MDK Warszawa (1963-1964), Legii Warszawa (1964-1974), Spójni Warszawa (1975-1978), największe sukcesy z Legią.

Osiągniecia: brązowa medalistka Igrzysk Olimpijskich Meksyk 1968, brązowa medalistka mistrzostw Europy (1961), 2-krotna reprezentantka Polski na mistrzostwa świata (1970, 1974), 143 występy w reprezentacji Polski (126 oficjalnych).

51. Ozimek Norbert, ur. 1945 r. w Warszawie, podnoszenie ciężarów, zawodnik stołecznych klubów AZS i Legii (1960-1974), wychowanek trenera Augustyna Dziedzica.

Osiągniecia: 2-krotny medalista Igrzysk Olimpijskich: Meksyk 1968 – brązowy medal w wadze 82,5 kg (472,5 kg), Monachium 1972 – srebrny medal w wadze 82,5 kg (497,5 kg), 4-krotny medalista mistrzostw świata: złoty medal (1965), 2-krotnie srebrny medal (1970, 1972) i brązowy medal (1968), 3-krotny medalista mistrzostw Europy: srebrny medal (1968) i dwa brązowe medale (1965, 1969).

52. Pyciak-Peciak Janusz, ur. 1949 r. w Warszawie, pięciobój nowoczesny, zawodnik stołecznych klubów: Lotnika (1968-1975) i Legii (1976-1985), wychowanek trenera Bolesława Bogdana.

Osiągnięcia: 3-krotny olimpijczyk (Monachium 1972, Montreal 1976, Moskwa 1980), złoty medalista Igrzysk Olimpijskich Montreal 1976 (indywidualnie), 7-krotny medalista mistrzostw świata, w tym 5-krotnie złoty medal (1971 i 1981 – indywidualnie i drużynowo, 1978 – drużynowo), 2-krotnie srebrny medal (1978, 1979 – indywidualnie).

Wielokrotnie wybierany do dziesiątki najlepszych sportowców Polski w Plebiscycie „Przeglądu Sportowego” na sportowca roku, 2-krotnie w nim zwyciężał (1977, 1981), a raz był drugi (1978).

 

53. Petrich Henryk, ur. 1959 r. w Łodzi, boks, wychowanek Widzewa Łódź (1974-1979), zawodnik Legii Warszawa (1980-1990), Igloopolu Dębica (1990-1991) i Walki Zabrze (1992-1993). 

Osiągniecia: brązowy medalista Igrzysk Olimpijskich Seul 1988 w wadze półciężkiej i srebrny medalista zawodów „Przyjaźń-84” w Hawanie (rozegranych równolegle i alternatywnie do IO w Los Angeles, po ich bojkocie przez PRL) w wadze średniej, brązowy medalista mistrzostw świata (1986) w wadze średniej, srebrny medalista mistrzostw Europy (1987) w wadze średniej.

54. Pietrzyk Jerzy, ur. 1955 r. we Warszawie, lekkoatletyka – sprint 400 m, zawodnik MKS Beskidy Bielsko-Biała (1971-1972), Górnika Zabrze (1973-1976) i Gwardii Warszawa (1977-1982).

Osiągniecia: 2-krotny olimpijczyk (Montreal 1976, Moskwa 1980), srebrny medalista Igrzysk Olimpijskich Montreal 1976 w sztafecie 4×400 m, mistrz i rekordzista Europy juniorów w biegu na 400 m ppł (1973), akademicki mistrz świata w biegu na 400 m i w sztafecie 4×400 m (1975), 21-krotny reprezentant Polski w meczach międzypaństwowych (1975-1982).

55. Robak Adam, ur. 1957 r. w Warszawie, szermierka – floret, zawodnik warszawskiego AZS-AWF, wychowanek trenera Jerzego Wężowskiego. 

Osiągnięcia: brązowy medalista Igrzysk Olimpijskich Moskwa 1980 w turnieju drużynowym, złoty medalista mistrzostw świata w drużynie (1978), akademicki mistrz świata w turnieju indywidualnym (1985) i wicemistrz w turnieju drużynowym (1977). 

 

56. Roman Witold, ur. 1967 r. w Warszawie, piłka siatkowa, zawodnik MKS MDK Warszawa (do 1986), a następnie Stilonu Gorzów, AZS Olsztyn, Legii Warszawa (1993-1996), Morza Szczecin i Stolarki Wołomin.

Osiągnięcia: olimpijczyk (Atlanta 1996 (kapitan drużyny), reprezentant Polski w latach 1987-1997 (259 spotkań), 4-krotny uczestnik mistrzostw Europy (1989, 1991, 1993, 1995), 2-krotny medalista Uniwersjady: złoty medal (1991) i srebrny medal (1993). 

57. Różycki Janusz, ur. 1939 r. w Warszawie, szermierka – floret, zawodnik warszawskiej Legii, wychowanek trenera Zygmunta Fogta, syn genialnego matematyka i kryptologa Jerzego Różyckiego – jednego z trzech twórców złamania kodu niemieckiej maszyny szyfrującej Enigma.

Osiągnięcia: 2-krotny olimpijczyk (Rzym 1960, Tokio 1964), srebrny medalista Igrzysk Olimpijskich Tokio 1964 w turnieju drużynowym, 3-krotny medalista mistrzostw świata w drużynie: srebro (1978), 2-krotnie brąz (1961, 1962), (1977). Artysta plastyk, malarz.

 

58. Skrzecz Paweł, ur. 1957 r. w Warszawie, boks, zawodnik Gwardii Warszawa (przez całą karierę), „odkryty” przez trenera Wieńczysława Kosinowa, dalej wyszkolony przez trenerów: Wiktora Szulca i Michała Szczepana.

Osiągnięcia: srebrny medalista Igrzysk Olimpijskich Moskwa 1980 w wadze półciężkiej, srebrny medalista mistrzostw świata w wadze półciężkiej (1982), 2-krotny medalista mistrzostw Europy (srebro – 1983, brąz – 1979, oba medale w wadze półciężkiej), stoczył 278 walk (wszystkie w kat. półciężkiej), z czego 239 wygrał, 4 zremisował i 35 przegrał. 

 

59. Smalcerz Zygmunt, ur. 1941r. W Bestwince (powiat Bielsko-Biała), podnoszenie ciężarów, zawodnik AZS Warszawa (1960-1968) i stołecznej Legii (1968-1978), wcześniej zawodnik gimnastyki sportowej KS Start Czechowice-Dziedzice (1954-1960), namówiony do uprawiania ciężarów przez trenera dr. Augustyna Dziedzica.

Osiągnięcia: 2-krotny olimpijczyk (Monachium 1972, Montreal 1976), złoty medalista Igrzysk Olimpijskich Monachium 1972 w wadze muszej (do 52 kg) wynikiem 337,5 kg (112,5+100+125), 3-krotny złoty medalista mistrzostw świata (1971, 1972, 1975) i brązowy medalista mistrzostw świata (1973), rekordzista świata w rwaniu (103 kg), 4-krotny mistrz Europy (1971, 1972, 1974, 1975), trener kadry polskich sztangistów (1994-1986 i 2005-2009) oraz kadr: Arabii Saudyjskiej (1992-1994), USA (od 2010) i Norwegii (od 2020).

Najlepszy sportowiec Polski w Plebiscycie „Przeglądu Sportowego” (1975).

60. Sypniewski Marian, ur. 1955 r. w Bydgoszczy, szermierka – floret, wychowanek trenera Waldemara Wardalskiego (Gwiazda Bydgoszcz), zawodnik Legii Warszawa i trenera Marka Poznańskiego.

Osiągnięcia: 3-krotny olimpijczyk (Moskwa 1980, Seul 1988, Barcelona 1992), 2-krotny brązowy medalista Igrzysk Olimpijskich: Moskwa 1980 i Seul 1988 we florecie drużynowo, 3-krotny medalista mistrzostw świata: złoty medal (1978 – floret drużynowo), 2-krotnie brązowy medal (1983 – indywidualnie, 1993 – drużynowo), sędzia międzynarodowy (Sydney 2000).

61. Rybaczewski Mirosław, ur. 1952 r. w Warszawie, piłka siatkowa, wychowanek MKS MDK Warszawa (1968-1971), zawodnik AZS Olsztyn (1972-1982) i francuskiej ASBF Tuluza (po 1982 – zawodnik i trener).

Osiągnięcia: złoty medalista Igrzysk Olimpijskich Montreal 1976, złoty medalista mistrzostw świata (1974), srebrny medalista mistrzostw Europy (1975), 167-krotny reprezentant Polski (1973-1980).

62. Rybicki Jerzy, ur. 1953 r. w Warszawie, boks, zawodnik Gwardii Warszawa, ”odkryty” przez trenera Antoniego Komudę, poprowadzony do mistrzostwa przez trenerów: Michała Szczepana i Tadeusza Walaska.

Osiągnięcia: 2-krotny medalista Igrzysk Olimpijskich: Montreal 1976 – złoty w wadze lekkośredniej, Moskwa 1980 – srebrny w wadze średniej, brązowy medalista mistrzostw świata w wadze lekkośredniej (1978), 2-krotny brązowy medalista mistrzostw Europy (1975 – waga półśrednia, 1977 – waga lekkośrednia).

63. Supron Andrzej, ur. 1952 r., w Warszawie, zapasy – styl klasyczny, zawodnik RKS Elektryczność Warszawa (1963-1971) i GKS Katowice (1972-1987).

Osiągnięcia: 3-krotny olimpijczyk (Monachium 1972, Montreal 1976, Moskwa 1980), srebrny medalista Igrzysk Olimpijskich Moskwa 1980 (kat. 68 kg), 6-krotny medalista mistrzostw świata: złoty medal (1979 – kat. 68 kg), 4-krotnie srebrny medal (1975 i 1978 – kat. 68 kg, 1982 i 1983 – kat. 74 kg) i brązowy medal (1974 – kat. 68 kg), 7-krotny medalista mistrzostw Europy: 2-krotnie złoty medal (1975 – kat. 68 kg, 1982 – kat. 74 kg), 2-krotnie srebrny medal (1974 – kat. 68 kg, 1983 – kat. 74 kg), 3-krotnie brązowy medal (1972 i 1979 – kat. 68 kg, 1981 – kat. 74 kg), asystent trenera kadry polskich zapaśników Stanisława Krzesińskiego oraz trener kadry USA.

64. Sycz Robert, ur. 1973 r., w Warszawie, wioślarstwo, zawodnik Szkolnego Wojewódzkiego Ośrodka Sportowego nr 2 w Warszawie (1986-1995), Zawiszy Bydgoszcz (1996-1998) i RTW LOTTO-Bydgostii Bydgoszcz (1999-2012).

Osiągnięcia: 3-krotny olimpijczyk (Atlanta 1996, Sydney 2000, Ateny 2004), 2-krotny złoty medalista Igrzysk Olimpijskich: Sydney 2000 i Ateny 2004 w dwójce podwójnej kategorii lekkiej, 6-krotny medalista mistrzostw świata: 2-krotnie złoty medal (1997, 1998), 3-krotnie srebrny medal (2001-2003), brązowy medal (2005). W 2012 otrzymał tytuł „Superczempiona” w Plebiscycie „Przeglądu Sportowego”.

65. Szczerba Kazimierz, ur. 1954 r. w Ciężkowicach (k. Gorlic), boks, zawodnik Hutnika Kraków (1970-1975) i Legii Warszawa (1975-1988).

Osiągnięcia: 2-krotny brązowy medalista Igrzysk Olimpijskich: Montreal 1976 (waga lekkopółśrednia) i Moskwa 1980 (waga półśrednia), 3-krotny uczestnik mistrzostw Europy (1975, 1971, 1975 – bez sukcesów), stoczył 329 walk (289 wygranych).

66. Świerczewski Piotr, ur. 1972 r. w Nowym Sączu, piłka nożna, zawodnik wielu klubów, w tym Polonii Warszawa (2008-2009) i Tęczy 34 Płońsk (2012), występował na pozycji pomocnika.

Osiągnięcia: srebrny medalista Igrzysk Olimpijskich Barcelona 1992, uczestnik mistrzostw świata (2002), 70-krotny reprezentant Polski.

68. Włodarczyk Anita, ur. 1985 r. w Rawiczu, lekkoatletyka – rzut młotem, zawodniczka Kadetu Rawicz (2001-2004), AZS-AWF Poznań (2005-2009), Skry Warszawa (2011-2019), AZS-AWF Katowice (2020-nadal).

Osiągnięcia: 4-krotna olimpijka (Pekin 2008, Londyn 2012, Rio de Janejro 2016, Tokio 2020), 3-krotna złota medalistka Igrzysk Olimpijskich: Londyn 2012 (77,60), Rio de Janeiro 2016 (82,29) i Tokio 2020 (78,48) w rzucie młotem, 4-krotna złota medalistka mistrzostw świata (2009, 2013, 2015, 2017), 5-krotna medalistka mistrzostw Europy: 4-krotnie złoty medal (2012, 2014, 2016, 2018) i brązowy medal (2010), 6-krotna rekordzistka świata: od 77,96 (2009) do 82,98 (2016). 

Najlepsza lekkoatletka świata dekady 2010-2019, 5-krotna laureatka Plebiscytu „Przeglądu Sportowego” na najlepszego sportowca roku: pierwsze miejsce (2016), 3-krotnie drugie miejsce (2009, 2015, 2021) i trzecie miejsce (2017), 8-krotna zwyciężczyni rankingu światowego „Track and Field New” i 10-krotna zwyciężczyni rankingu „Złote kolce”,

69. Woronin Marian, ur. 1956 r. w Grodzisku Mazowieckim, lekkoatletyka – sprint, zawodnik Znicza Pruszków (1973-1975), Polonii Warszawa (1876-1977) i Legii Warszawa (1978-1988), wychowanek nauczyciela Andrzeja Emilianowicza i trenera Winicjusza Nowosielskiego, podopieczny trenerów Tadeusza Cucha i Sławomira Wąsowskiego.

Osiągnięcia: srebrny medalista Igrzysk Olimpijskich Moskwa 1980 w sztafecie 4×100 m, 2-krotny medalista mistrzostw Europy: złoty medal w sztafecie 4×100 m (1978) i brązowy medal w biegu na 100 m (1982), rekordzista Europy w biegu na 100 m – 9 czerwca 1984, Memoriał Janusza Kusocińskiego w Warszawie, wynikiem 10:00 (zmierzono dokładnie 9:992, ale zaokrąglono – po tygodniu, do 10:00, rekord przetrwał 4 lata, ale był to również najlepszy wynik białego sprintera, który przetrwał aż 26 lat, do dzisiaj rekord Polski), 5-krotny halowy mistrz Europy w biegu na 60 m (1979-1982 i 1987 – z halowym rekordem świata na tym dystansie – 6:51).

70. Wszoła Jacek, ur. 1956 r. w Warszawie, lekkoatletyka – skok wzwyż, zawodnik AZS-AWF Warszawa, wychowanek trenerów Stanisława Janowskiego i Romana Wszoły (ojca).

Osiągnięcia: 2-krotny medalista Igrzysk Olimpijskich: złoty medal Montreal 1976 (2.25) i srebrny medal Moskwa 1980 (2.31), rekordzista świata 2.35 (1980 – dwa miesiące przed IO w Moskwie), złoty medalista Uniwersjady (1977), złoty i srebrny medalista halowych mistrzostw Europy (1977, 1980).

Laureat drugiego miejsca w Plebiscycie „Przeglądu Sportowego” na najlepszego sportowca roku (1976) i zwycięzca rankingu „Złote kolce” (1976).

73. Zawadzki Włodzimierz, ur. 1967 r. w Wierzbicy k. Radomia, zapasy – styl klasyczny (waga piórkowa do 62 kg), zawodnik MZKS Orła Wierzbica (1980-1987) i Legii Warszawa (od 1987), wychowanek trenera Mariana Osińskiego (Wierzbica) i Bolesława Dubickiego (Legia).

Osiągnięcia: 4-krotny olimpijczyk (Barcelona 1992, Atlanta 1996, Sydney 2000, Ateny 2004), złoty medalista Igrzysk Olimpijskich Barcelona 1992 w kat. 62 kg, 4-krotny medalista mistrzostw świata: 2-krotnie srebrny medal (1995, 2002) i 2-krotny brązowy medal (1994, 1997), 3-krotny złoty medalista mistrzostw Europy (1991, 1995, 1999),  srebrny medalista Igrzysk Wojskowych (1995) i Mistrzostw Świata Wojskowych (2005).

74. Zieliński Władysław, ur. 1935 r. w Warszawie, kajakarstwo, zawodnik Spójni Warszawa (1949-1971), wychowanek trenera Stanisława Zantary.

Osiągnięcia: 3-krotny olimpijczyk (Rzym 1960, Tokio 1964, Meksyk 1968), brązowy medalista Igrzysk Olimpijskich Rzym 1960 w konkurencji K-2 1000 m, złoty medalista mistrzostw świata w konkurencji K-2 500 m (1958) i 5-krotny finalista w innych konkurencjach (1958, 1963, 1966), 3-krotny medalista mistrzostw Europy: srebrny medal w K-2 500 (1961) oraz 2-krotnie brązowy medal (1959) w K-2 500 m i K-1 4×500 m, a także 6-krotny finalista (1957, 1963, 1965) w innych konkurencjach.

67. Wiłkomirski Krzysztof, ur. 1980 r. w Warszawie, judo, zawodnik klubu AZS Uniwersytet Warszawski (trenerzy Sławomir Pacholak i Zdzisław Grochowski).

 

Osiągnięcia: 2-krotny olimpijczyk (Ateny 2004, Pekin 2008), brązowy medalista mistrzostw świata (2001) i brązowy medalista mistrzostw Europy (2003) w kat. 73 kg.

71. Wysoczańska Barbara, ur. 1949 r. w Świętochłowicach, szermierka – floret, wychowanka Baildonu Katowice (do 1969 r.), zawodniczka AZS Warszawa (1969-1988).

Osiągnięcia: brązowa medalistka Igrzysk Olimpijskich Moskwa 1980 we florecie indywidualnym, 2-krotna medalistka mistrzostw świata we florecie drużynowym: srebrny medal (1978) i brązowy medal (1971).

72. Zajkowski Antoni, ur. 1948 r. w Malczewie k. Ełku, judo, zawodnik Promienia Mońki (trenując zapasy), Jagiellonii Białystok i AZS Siobukai Warszawa (od 1978). 

Osiągnięcia: srebrny medalista Igrzysk Olimpijskich Monachium 1972 w kat. 70 kg (pierwszy w historii polskiego judo medalista olimpijski), brązowy medalista mistrzostw świata (1971), 2-krotny srebrny medalista mistrzostw Europy (1969, 1971) w tej samej kategorii wagowej.

75. Złotkowska Luiza, ur. 1986 r. w Warszawie, łyżwiarstwo szybkie, zawodniczka MKS-MOS Pruszków-Milanówek, AZS Zakopane, KS „Orzeł” Elbląg, LKS Poroniec Poronin i UKS Sparta Grodzisk Mazowiecki.

Osiągnięcia: 3-krotna olimpijka (Vancouver 2010, Soci 2014, PyeongChang 2018), 2-krotna medalistka Igrzysk Olimpijskich: srebrny medal Soczi 2014 i brązowy medal Vancouver 2010 w biegu drużynowym, 2-krotna medalistka mistrzostw świata w drużynie: brązowy medal (2012) i srebrny medal (2013), 3-krotna brązowa medalistka Uniwersjady (2009) w konkurencjach: 3000 m, 5000 m i drużynowo.

Wizyta w Mysiadle

W środę, 15 listopada złożyliśmy wizytę w Szkole Podstawowej w Mysiadle. Szkoła, od roku 2015, nosi imię Polskich Olimpijczyków. Rozmawiamy z dyrektor szkoły, Moniką Rutkowską i dyrektorem Centrum Sportu w Mysiadle,Rafałem Skorkiem.

– Czym dla szkoły jest taki patron, Polscy Olimpijczycy?

– W każdą rocznicę nadania imienia jest organizowany Dzień Patrona. Szkoła wprowadza innowacje sportowe w piłce siatkowej i piłce nożnej, a także w szachach, co oznacza dodatkowe specjalistyczne zajęcia w tych dyscyplinach. Ściana w gabinecie pani dyrektor Moniki Rutkowskiej wypełniona jest dyplomami uznania i dyplomami gratulacyjnymi, świadczącymi o sportowej aktywności szkoły. Szkoła i Centrum Sportu stanowią właściwie jeden organizm urbanistyczny, a także w dużym stopniu, organizacyjny. Szkoła ma pierwszeństwo w korzystaniu z obiektów Centrum– słyszę w zgodnej odpowiedzi dyrektor szkoły i dyrektora Centrum Sportu.

Rozmawiamy także o wspólnych przedsięwzięciach w roku 2024. Pewnym wyznacznikiem przyszłorocznych planów są Igrzyska Olimpijskie, które odbędą się w Paryżu. Będziemy o tych zamierzeniach pisać w niedługim czasie.

Obok, na naszej stronie internetowej, zamieszczamy informację o Szkole i Centrum

JW

Szkoła Podstawowa w Mysiadle im. Polskich Olimpijczyków

„Dbamy o aktywność sportową”

W 2007 roku w Mysiadle w niewielkim budynku przy ul. Osiedlowej 4 rozpoczęła swoją działalność nowa szkoła. W pierwszym roku w oddziałach przedszkolnych i klasach I-III uczyło się 79 uczniów. W 2013 roku przenieśliśmy się do nowoczesnego budynku Centrum Edukacji i Sportu mieszczącego się przy ul. Kwiatowej 28 w Mysiadle. Na uczniów czekały tu przestronne sale lekcyjne i hala sportowa.​

 

Obecnie w naszej szkole w 27 oddziałach uczy się ok. 500 uczniów w wieku od 6 do 15 lat. Wśród nich jest 45 uczniów cudzoziemskich (ok. 8%).​ Zatrudniamy 95 nauczycieli. Jednym z najważniejszych wydarzeń w historii szkoły było nadanie szkole imienia Polskich Olimpijczyków, które miało miejsce 18 maja 2018 roku. Od tego czasu na stałe do naszego kalendarza weszło wiele imprez, projektów oraz różnorodnych inicjatyw związanych ze sportem, zdrowym stylem życia i promocją wartości etycznych w sporcie i w życiu.

 

Jednym z nich jest #BiegFairPlayPKOl z okazji Światowego Dnia Fair Play​, w którym uczestniczą wszyscy chętni uczniowie klas starszych z naszej szkole. Tradycją stały się już coroczne wyjazdy uczniów klas 3 i 6 do Centrum Olimpijskiego i Muzeum Sportu w ramach pogłębiania wiedzy o polskim olimpizmie. Organizujemy konkursy i projekty promujące zdrowy styl życia takie jak: “Kilometrowy Olimpijczyk”, „Wodę pij i zdrowo żyj” czy „Trzymaj formę”.

 

Lekcje wychowania fizycznego w naszej szkole są prowadzone w niestandardowy sposób. Szczycimy się tym, że nasi uczniowie nie unikają wysiłku fizycznego i chętnie uczestniczą nie tylko w lekcjach, ale i proponowanych zajęciach dodatkowych. Realizujemy program Ministerstwa Sportu i Turystyki SKS Szkolny Klub Sportowy, w którym biorą udział uczniowie klas 3-8.

 

Przez ostanie pięć lat w szkole realizowana była sportowa innowacja pedagogiczna – piłka ręczna dla chłopców i siatkówka dla dziewcząt. W ramach innowacji każda grupa oprócz obowiązkowych zajęć edukacyjnych z wychowania fizycznego ukierunkowanych na wszechstronny rozwój organizmu miała 3 godziny tygodniowo specjalistycznych zajęć z piłki ręcznej i siatkówki, co pozwoliło wykształcić wśród młodzieży potrzebę spędzania wolnego czasu w sposób aktywny. Dodatkowo zaowocowało to sukcesami w zawodach na etapie powiatowym w piłce siatkowej i wojewódzkim w piłce ręcznej.

 

Od wielu lat realizujemy innowację Szachy w Mazowieckiej Szkole skierowaną do uczniów klas pierwszych i drugich. Dzięki temu dzieci rozwijają umiejętności logicznego i strategicznego myślenia, koncentrację uwagi, a także uczą się radzenia sobie z porażką. Co roku bierzemy udział w Mazowieckich Turniejach Szachowych i odnosimy w nich wiele sukcesów.

 

Idee olimpijskie propagowane w szkole przekładają się również na aktywność edukacyjną naszych uczniów oraz ich zaangażowanie społeczne. Realizujemy różnorodne projekty i działania dające dzieciom możliwość rozwijania się w różnych dziedzinach. Są to m. in. Warszawska Liga Debatancka, Europejski Tydzień Kodowania, Odyseja Umysłu, Dzień bezpiecznego Internetu, Sztuka emocji, Odłącz się – połącz się i wiele wiele innych. Uczniowie wyjeżdżają za granicę w ramach międzynarodowych projektów finansowanych ze środków programu Erasmus+. Aktywnie działa Szkolne Koło Wolontariatu oraz Samorząd Szkolny, działając nie tylko w szkole, ale również na rzecz środowiska lokalnego.

 

Całą społeczność szkolną jednoczą coroczne obchody Dnia Patrona. Ich formuła zmienia się, ale zawsze jednoczy nas cytat z hymnu szkoły “Nasza szkoła gra fair play”. W dniu święta szkoły podsumowujemy całoroczne działania i aktywności: projekty, konkursy, zawody sportowe. Zapraszamy osoby szeroko związane ze sportem i ideami olimpijskimi: sportowców, olimpijczyków, paraolimpijczyków, autorów książek o sportowcach, dyrektorów, nauczycieli i uczniów okolicznych szkół imienia Polskich Olimpijczyków. Tego dnia czujemy się członkami wielkiej rodziny olimpijskiej.

/informacja dyrekcji SP/
Dyrektor Monika Rutkowska

 

Święto akrobatyki w Starych Babicach

Od 26 do 29 października odbyło się święto akrobatyki sportowej w Starych Babicach. Od czwartku do niedzieli rozegrano aż sześć imprez sportowych: od Międzywojewódzkich Mistrzostw Młodzików i Turnieju Dyni (dla najmłodszych), po Ogólnopolskie Turnieje w Akrobatyce Sportowej dla zawodników w różnych kategoriach wiekowych. Do Starych Babic na Ogólnopolskie Turnieje zjechało ponad 300 zawodników z całej Polski.

Im starsza kategoria wiekowa tym elementy są bardziej wymagające, mieliśmy więc okazję być gospodarzami i świadkami niesamowitego widowiska akrobatycznego.

Tylko w czwartek, na Międzywojewódzkich Mistrzostwach Młodzików i Turnieju Dyni w akrobatyce sportowej, gościliśmy rekordową liczbę uczestników, bo aż 289! Ilość zgłoszeń pobiła rekord z zeszłego roku, który wyniósł 173 zawodników. Jest to więc swojego rodzaju feedback, że do Starych Babic chce się przyjeżdżać.

Wyjątkowa okazała się być atmosfera, która panowała podczas zawodów, co podkreślali sami uczestnicy. UKS „Akrosfera” Stare Babice jest Klubem prowadzonym przez rodzinę i ta atmosfera przyjęcia i zaopiekowania towarzyszyła zawodnikom i trenerom. Wpływ miało na to indywidualne podejście do potrzeb każdego z Klubów (dojazdy, zakwaterowania), dbałość o szczegóły od m.in. zapewnienia diet specjalistycznych zawodnikom po udekorowanie hali sportowej, która oprócz tego, że jest pięknym sportowym obiektem samym w sobie, na okoliczność zawodów była cała w dyniach, które zawodnicy, trenerzy i sędziowie mogli zabrać ze sobą do domów. Zawody zaoferowały uczestnikom wszystko co Stare Babice mają najlepszego lokalnie.

Zawody miały tez akcent sentymentalny. Na oficjalnym otwarciu zawodów pożegnany został DKS „Targówek” Warszawa, który zakończył swoją działalności w zeszłym roku. To klub ważny, który dla polskiej akrobatyki był kamieniem węgielnym, zrobił ogrom pracy oraz zdobył najwyższe tytuły Mistrzostw Europy i Świata. Z warszawskiego DKS-u wywodzą się działacze akrobatyki, sędziowie i trenerzy, w tym oczywiście trenerzy Akrosfery.

Tuż po oficjalnym otwarciu zawodów, odbyły się pokazy, na których mieliśmy okazję oglądać finalistów Mistrzostw Europy w akrobatyce sportowej rozegranych niedawno w Warnie (Bułgaria), zawodników Akrosfery Szymona Kwiecińskiego i Magdalenę Wróblewską w konkurencji dwójek mieszanych oraz reprezentantki UKS Targówek Warszawa srebrne medalistki Mistrzostw Europy w konkurencji dwójek kobiet Kamilę Bryśkiewicz i Zofię Kamińską. Zawodnicy, publiczność i goście specjalni docenili ich pokaz i zaprezentowane umiejętności.

Sportowo UKS „Akrosfera” Stare Babice zdobył pierwsze miejsce klubowo w Ogólnopolskim turnieju Młodzików  oraz Ogólnopolskim Turnieju Age Group 11-16. To cieszy tym bardziej, że zawodnicy mogli zaprezentować swoje umiejętności przed swoją szeroką publicznością. Warto dodać, że trybuny były pełne podczas całych zawodów!

Impreza o takim zasięgu nie byłaby możliwa bez współorganizatorów i partnerów. Patronatami Honorowymi powyższe imprezy sportowe objęli: 

– Marszałek Województwa Mazowieckiego pan Piotr Struzik, 

– Starosta Powiatu Warszawskiego Zachodniego pan Jan Żychliński, 

– Wójt Gminy Stare Babice pan Sławomir Sumka.

Współorganizatorzy:  GOSiR Stare Babice, Unia Związków Sportowych Warszawy i Mazowsza, Warszawsko-Mazowiecki Związek Sportów Gimnastycznych, Polski Związek Gimnastyczny

 Sponsorzy i Partnerzy : Novum Finanse, WłoskaKawa.eu, faktor – sztuczne kwiaty, Hotel Zielonki

 Wolontariusze: społeczność Akrosfery, czyli dzieci i ich rodzice, którzy jak zwykle zaangażowali się w działania Akrosfery.

Sama ilość zaangażowanych podmiotów mówi wiele o wymiarze takiego wydarzenia! 

„Akrosfera” zalicza wydarzenie do jak najbardziej udanych pod względem organizacyjnym, promocyjnym, społecznym i oczywiście sportowym.

Marika Markiewicz