Była to pierwsza w Polsce konferencja podejmująca tematykę sportu w wymiarze ekonomicznym i społecznym, a więc jego finansowania, zarządzania i oddziaływania społecznego.

Dwa fakty zainspirowały nas, aby zaproponować Szkole Głównej Handlowej wspólne zorganizowanie takiej konferencji. Pierwszy to negatywna ocena występu Polski na igrzyskach w Paryżu, powszechnie uznano, że był to najgorszy wynik od czasu igrzysk w Melbourne w roku 1956. Drugi to zapowiedź polskiego rządu o chęci aplikowania o organizację igrzysk w 2040 roku.

A oto zestawienie wniosków z debaty konferencyjnej, które przesłaliśmy m.in. do Ministerstwa Sportu:

1. Sport w szkole. Szkoła to jedno z najważniejszych, jeśli nie najważniejsze ogniwo w procesie kształtowania społecznej odpowiedzialności sportu. To szkoła powinna budzić świadomość społecznej wartości sportu. Sport w szkole powinien zająć miejsce priorytetowe. Lekcje wychowania fizycznego muszą przejść swoistą rewolucję. WF to lekcja atrakcyjna ze względu na swoją różnorodność, dającą uczniowi możliwość wyboru dyscypliny sportu. Potrzebny jest rzetelny monitoring realizacji programów sportowych.

2. Ministerstwo Edukacji Narodowej powinno wpisać do swoich priorytetów – obok edukacji prozdrowotnej, nauczania przedmiotów ścisłych, rozwoju umiejętności cyfrowych i umiejętności zawodowych – także dbałość o aktywność ruchową, uczestnictwo w rywalizacji sportowej i udział w szkolnych kołach sportowych.

3. Uczniowskie Kluby Sportowe powinny obligatoryjnie znaleźć się w strukturze organizacyjnej szkoły i stać się elementem powszechnym w życiu szkoły.  W Europie jesteśmy daleko w tyle jeśli chodzi o ilość klubów sportowych w ogóle, a UKS-ów w szczególności. To UKS dają szansę na ukształtowanie uczniowskiej dumy z faktu bycia członkiem szkolnej drużyny w danej dyscyplinie sportu.

4. Kluby sportowe. Obok celów profesjonalnych i komercyjnych kluby mogłyby  stawać się stowarzyszeniami  grupującymi fanów, przyjaciół, dbających o urzeczywistnianie społecznych wartości sportu, rozwój aktywności fizycznej i aktywnego trybu życia. Należy promować kluby mające charakter towarzystwa sportowego. Preferencje dla takiej struktury klubu powinny mieć uwarunkowania prawne.

5. Marketing sportowy. Zarządzanie poprzez sport w celu osiągnięcia korzyści biznesowych z działalności sportowej. Sport stał się produktem marketingowym. W tym obszarze potrzebne jest coś więcej niż tylko zarabianie pieniędzy. Społeczna odpowiedzialność biznesu (CSR), to angażowanie się w inicjatywy, które przynoszą pozytywne efekty na zewnątrz, np. efekty środowiskowe, między innymi  w edukacji, w zdrowiu, a także w sporcie. Stosowanie CSR (Corporate Social Responsibilty) to zysk dla przedsiębiorstwa nie tylko wizerunkowy, ale także finansowy, poprzez budowanie zaufania i zainteresowania klientów. Tworzenie szans dla takiego rozumienia społecznej odpowiedzialności biznesu jest ważnym zadaniem decydentów.

\6. Sponsoring. To nie tylko dawanie pieniędzy. Sponsoring to dobra inwestycja, to budowanie marki firmy. Sponsoring w przypadku sportu przez duże „S” jest chętnie stosowany przez podmioty gospodarcze. Natomiast potrzebna jest klarowna regulacja prawna dla sponsoringu lokalnego, która stanowiłaby oczywistą zachętę wsparcia dla sportu młodzieżowego.

Cdn.