Społeczna odpowiedzialność sportu. Wyzwania w obszarze zarządzania i finansowania Polski sport a igrzyska marzeń - część druga
Warszawsko-Mazowiecka Rada Olimpijska i Szkoła Główna Handlowa 17 stycznia br. organizują konferencję pt. „Społeczna odpowiedzialność sportu. Wyzwania w obszarze zarządzania i finansowania”. W programie konferencji znajdą się trzy panele: „Finansowanie sportu – rola i znaczenie środków publicznych i komercyjnych”, „Współczesne trendy w zarządzaniu sportem i zarządzaniu przez sport”, „Społeczny wymiar sportu – szanse, wyzwania, zagrożenia”.
Celem konferencji jest podjęcie dyskusji nad stanem polskiego sportu i koniecznymi zmianami. Igrzyska Olimpijskie w Paryżu pokazały ułomność i w związku z tym konieczność wprowadzenia zmian w polskim sporcie. Tym bardziej, że polski rząd zapowiedział ubieganie się o organizację igrzysk olimpijskich w 2040 lub w 2044 roku.
Dlatego też, przed konferencją, przypominamy cykl artykułów Jana Wieteski, nawiązujących do idei organizacji igrzysk olimpijskich w Polsce. Dziś część druga.
Red.
POLSKI SPORT A IGRZYSKA MARZEŃ cz. II
Motto:
„Nie bój się dużego kroku, nie pokonasz przepaści dwoma małymi” – David Lloyd George, premier W. Brytanii w latach 1916-1922
WYBÓR GOSPODARZA IGRZYSK
Zwykle Międzynarodowy Komitet Olimpijski dokonuje wyboru miasta gospodarza igrzysk na siedem lat przed ich datą. Paryż został wybrany w roku 2017 na sesji MKOl w Limie. Jednocześnie na tej sesji MKOl zdecydował, że gospodarzem igrzysk w roku 2028 roku będzie Los Angeles. Odbyło się to na zasadzie dialogu między zainteresowanymi miastami.
Po raz pierwszy zdarzyło się więc, że gospodarza igrzysk wybrano z 11-letnim wyprzedzeniem. Jak by tego było mało, MKOl zmienił zasady wyboru gospodarza igrzysk i w roku 2021, na sesji w Tokio, został wybrany gospodarz kolejnych igrzysk olimpijskich. Australijskie 2,5-milionowe miasto Brisbane zostało wybrane na gospodarza igrzysk w roku 2032. Mimo, że wcześniej chęć organizacji igrzysk zgłaszały: Budapeszt, Doha i Zagłębie Ruhry, to w głosowaniu na sesji w Tokio wzięło udział tylko Brisbane. Tak więc Brisbane otrzymało decyzję także na 11 lat przed igrzyskami.
Jak będzie z kolejnymi igrzyskami? Kto może być naszym konkurentem? W roku 2013, kiedy rozstrzygano o gospodarzu igrzysk w
2020 roku, o ich organizację ubiegało się pięć miast: Doha, Baku, Madryt, Tokio i Stambuł. Wygrało Tokio. Czy pozostałe miasta zrezygnowały z walki o igrzyska? Nie!
Stambuł, który już czterokrotnie zabiegał o igrzyska powiedział, że będzie walczył aż do skutku. Katarska Doha była już w minionych latach gospodarzem mistrzostw świata w piłce nożnej, w piłce ręcznej, w lekkiej atletyce, a w roku 2027 będzie gościła najlepszych koszykarzy świata. Doha ma więc pełne predyspozycje do organizacji igrzysk olimpijskich. Madryt chce dorównać Barcelonie, która gościła igrzyska w roku 1992. Baku to miasto, które ma wielkie ambicje sportowe i wielkie pieniądze. Internetowe portale typują Dohę, jako faworyta do igrzysk 2036 roku. Tym bardziej, że w roku 2036, według niepisanego rozdzielnika, igrzyska powinny się odbyć w Azji. Tyle tylko, że obok Dohy na wielkiego konkurenta wyrasta któreś z miast Indii. Prezydent MKOl Thomas Bach mówi, że będzie kilkunastu pretendentów a Indie mogą być wielkim wygranym. Ale prezydenta Bacha już niedługo zastąpi nowy przewodniczący, więc ta opinia może się zmienić. Wielką ochotę na organizację igrzysk mają Niemcy. To Berlin może wejść do gry z mocnymi atutami, ale aplikacja Berlina do igrzysk w roku 2036 byłaby politycznie mocno niezręczna. Wszak to 100-lecie igrzysk hitlerowskich. Tym bardziej więc należy przypuszczać, że Berlin może aplikować o igrzyska 2040 roku! MKOl wybierze gospodarza igrzysk roku 2036 w rok po igrzyskach w Los Angeles czyli w roku 2029. Czy wtedy MKOl wróci do zasady wybierania gospodarza igrzysk na siedem lat przed ich datą, czy może znowu zastosuje zasadę dialogu między zainteresowanymi i wybierze gospodarza kolejnych igrzysk w roku 2040! Jeśli wtedy nas nie będzie wśród ubiegających się o igrzyska, to zwyczajnie przepadniemy!!! Być może sposób wyboru zostanie rozstrzygnięty odpowiednio wcześniej i wróci zasada „7 lat”, trzeba „trzymać rękę na pulsie”. Atutem każdej kandydatury jest zebrane doświadczenie w organizacji wielkich imprez sportowych, mistrzostw świata czy mistrzostw Europy. Dlatego warto zabiegać w nadchodzących latach o organizację imprez mistrzowskich w Polsce. W 2012 roku organizowaliśmy Mistrzostwa Europy w Pilce Nożnej. Sportowo te zawody przegraliśmy, ale ich organizacja była na dobrym poziomie. Warto więc zabiegać o kolejne imprezy rangi mistrzowskiej w różnych dyscyplinach sportowych. Niech świat dowie się, że potrafimy sprostać wyzwaniom.
OLIMPIJSKIE ARENY
W latach 90-tych XX wieku, wspaniały polski szablista i równie znakomity architekt, Wojciech Zabłocki skonstruował projekt Igrzysk Nadwiślańskich 2012 w Warszawie. Jednak kolejni prezydenci Warszawy nie mieli sportowej duszy aby ten projekt kontynuować. Projekt zakładał, że większość obiektów sportowych, na których będą rozgrywane zawody olimpijskie, znajdzie swoją lokalizację wzdłuż Wisły. Rzeka Wisła stałaby się wielką bohaterką igrzysk. Nie wiemy czy Zabłocki wymyśliłby ceremonię otwarcia na rzece, tak jak uczynili to Francuzi w tym roku w Paryżu z Sekwaną. Z pewnością jednak igrzyska nadwiślańskie miałyby swój urok.
Może więc warto skorzystać z pomysłu Wojciecha Zabłockiego i Ryszarda Parulskiego i planować olimpijskie obiekty igrzysk Warszawa 2040 głównie wzdłuż Wisły. Jeśli Warszawa ma być gospodarzem igrzysk 2040 lub 2044 to, siłą rzeczy, będą to Igrzyska Nadwiślańskie. Podoba nam się ta nazwa.
Gdzie Stadion Olimpijski? Po pierwsze w Warszawie! Olimpijski Stade de France może pomieścić 80 tysięcy widzów. Czy
warszawski Stadion Narodowy czeka przebudowa, czy może jednak powstanie nowy obiekt? Olimpijski Stadion na Łuku Siekierkowskim?! A „Skra”? Duży projekt całego sportowego kompleksu. Stadion z możliwością rozbudowy, nowoczesna hala z właściwym zapleczem, sportowy park z „Aleją Sław”, czyli prezentacją medalistów olimpijskich (według pomysłu WMROl !).
Igrzyska w Paryżu rozgrywano na 35 sportowych arenach. Tyle albo prawie tyle trzeba stworzyć w Warszawie. Zapewne na pełną renowację czekają klubowe obiekty Spójni, Marymontu, Warszawianki, Polonii, Drukarza – żeby ograniczyć się tylko do klubów zbliżonych swoim położeniem do Wisły. Tereny warszawskiej AWF, Cypla Czerniakowskiego, Kanału Żerańskiego czy Łuku Siekierkowskiego, to także miejsca w których mogłyby znaleźć się olimpijskie areny. Rzecz jasna Tor Łyżwiarski „Stegny”, jeszcze w powijakach, ale w niedalekiej przyszłości znakomity obiekt dla zimowych dyscyplin. Co nie przeszkadza aby spełniał rolę areny olimpijskiej np. dla sportów walki.
Możemy trochę pofantazjować i oczami wyobraźni zobaczyć zmagania sportowców w centrum miasta, na przykład w wytwornej Sali Kongresowej PKIN. Jesteśmy przekonani, że do roku 2040 Sala Kongresowa będzie gotowa. Zasiadając w wygodnych fotelach moglibyśmy oglądać tam podnoszenie ciężarów, czy walki szermiercze. Szosowy wyścig kolarski, na wzór ubiegłorocznych,
szalonych mistrzostw świata w szkockim Glasgow, mógłby końcową część rozgrywać na pętli prowadzącej ulicami Skarpy Wiślanej: Agrykola, Myśliwiecka, Książęca, Tamka, Karowa, Mostowa. Ach, co to byłby za wyścig! Bieg maratoński z metą przed Pałacem Prezydenckim, a może jednak z metą na stadionie olimpijskim! A przed Muzeum Sztuki Nowoczesnej można pokazać nowoczesną dyscyplinę. W Krakowie, podczas Europejskich Igrzysk w 2023 roku, na Rynku był rozgrywany turniej teqballu. Co prawda tej dyscypliny nie ma w programie igrzysk, ale przecież może być, tym bardziej, że Polacy są w niej blisko światowej czołówki.
Warto zaproponować, aby część niektórych dyscyplin wyprowadzić do sąsiadujących z Warszawą miast. Konstancin-Jeziorna, czy Łomianki stałyby się miejscem igrzysk olimpijskich. To brzmi dumnie. Z pewnością takim miejscem mógłby być Rajszew, koło Jabłonnej, ze swym zmodyfikowanym polem golfowym. A może warto wrócić do pomysłu budowy pola golfowego na Łąkach Oborskich w Konstancinie właśnie.
Do skopiowania jest pomysł paryski, w którym wiele obiektów miało charakter tymczasowy. Te, które zostaną wybudowane na stałe, muszą mieć dobry przyszłościowy program zagospodarowania.
Jan Wieteska
