Tadeusz Olszański urodził się 28 sierpnia 1929 roku w Stanisławowie, zmarł 22 września 2023 roku w Piasecznie.
Dzieciństwo spędził na Pokuciu. W czasie II wojny światowej wraz z rodzicami przebywał jako uchodźca na Węgrzech, gdzie ukończył polskie gimnazjum. Po zakończeniu wojny wrócili do kraju, gdzie w 1952 ukończył studia dziennikarskie na Uniwersytecie Warszawskim. Pracował jako dziennikarz specjalizujący się głównie w tematyce sportowej. W latach 60. XX wieku kierował działem sportowym w redakcji „Sztandaru Młodych”. Później pracował w redakcji „Sportowca” i Telewizji Polskiej oraz w Krajowej Agencji Wydawniczej. Jako dziennikarz sportowy sześciokrotnie relacjonował Igrzyska Olimpijskie poczynając od Rzymu w 1960 roku, a kończąc na Moskwie w 1980 roku.
Jego drugą, a może pierwszą, pasją były Węgry. Od 1986 był zastępcą dyrektora, a od 1988 do 1990 dyrektorem Ośrodka Kultury Polskiej w Budapeszcie. W latach 1990-1994 pracował jako korespondent Polskiego Radia i Telewizji na Węgrzech oraz w Jugosławii. Następnie do końca życia był publicystą tygodnika „Polityka”.
Był autorem kilkudziesięciu książek o tematyce sportowej, kulinarnej i wspomnień. Samych książek o tematyce sportowej napisał 16, m.in.: „Pięć olimpijskich kółek”, „Magia sportu”, „Szybciej, wyżej, dalej”, „Magia igrzysk”, „Piłkarskie mistrzostwa świata”. Przetłumaczył około 40 powieści, tomów nowel i dramatów z literatury węgierskiej, w tym „Chłopców z Placu Broni” Ferenca Molnara.
W 2008 roku opublikował wspomnieniową książkę „Kresy kresów. Stanisławów”, obejmującą okres dzieciństwa spędzonego w Stanisławowie. W 2010 roku ukazała się druga część: „Stanisławów jednak żyje”.
Jako dziennikarz sportowy „Sztandaru Młodych” w 1963 rokuzainicjował akcję przyznawania nagrody Fair Play dla wyróżniających się polskich sportowców. Ta inicjatywa w 1964 roku została przejęta przez UNESCO w skali międzynarodowej i dziś nikt już sobie nie wyobraża rywalizacji sportowej bez przestrzegania zasady FAIR PLAY. Jako współautor książki „Czysta gra” z Janem Lisem otrzymał nagrodę Fair Play UNESCO. W 2021 roku został uznany za najlepszego dziennikarza prasowego z okazji 100-lecia „Przeglądu Sportowego”.
Otrzymał wiele krajowych i zagranicznych nagród i wyróżnień.
Należał do Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich i Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.
